(FHS#2) You better watch out, you better not cry, and you better not fall cuz the f*ckboys just waged a war against Filimon Height's one and only sorority.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"In a few minutes, we are going to land in Filimon Heights Airport. We hope you've had a comfortable time during our flight. Ladies and Gentlemen, Welcome to Filimon Heights."
I couldn't help but smile as I walked out of the airplane. After two years, I'm finally back! Oo nga at temporary lang ito at kailangan ko paring bumalik sa Austria pero mas mabuti na ito kesa noon na natatakot talaga akong bumalik. At least now, I can go back whenever I can.
"Pie!" Agad akong sinalubong ng abot-tengang ngiti ni Braylee sa pagkalabas ng airport, patalon-talon habang kumakaway kaya nagba-bounce tuloy ang abot leeg na niyang buhok. Si Riley naman, abala sa pagsa-sight seeing sa mga foreigners na dumarating. Mabuti nalang at lumapit agad sa akin si Lucho para tulungan ako sa mga bagahe ko.
Hinawakan ko ang pisngi ni Lucho bagay na agad niyang ikinagulat "Anak! Anak ikaw na ba 'yan? Jusko! Ang laki laki mo na!" Ma drama kong sambit, umarte pa ako na parang naiiyak.
Lucho looked at me like he was so done with me.
"Fuck you, Juday." Walang kaemo-emosyong tugon ni Lucho sabay walk out habang hila ang mga bagahe ko kaya naman tawa ako nang tawa.
"Omg! Antagal mong bumalik! Akala namin susunod ka agad!" Pabirong reklamo ni Braylee sabay yakap sa akin.
"Sorry, may inayos pa kasi sa winery." I hugged Braylee back. Si Riley naman ang lumapit sa akin at yumakap.
"Bitch, nag dinner ka na?" He asked and I nodded.
Naunang bumalik ang apat sa Filimon Heights, I had to stay in Australia for a couple of months to deal with some works first before I get to leave. Hindi na talaga ganun kadali gaya ng dati; I have responsibilities now. I have to prove my Dad that he can trust me with our business. Oo nga at mabilis lang akong makakalabas-masok sa Austria dahil sa koneksyon ng pamilya ko pero may mga bagay parin na dapat isa alang-alang.
"You didn't tell the others that I'm coming back tonight right?" I asked as we all got inside the car. Braylee and I are on the backseat, while Lucho's in the front with Riley driving.
"By others you mean ang boyfriend mong Yagit, then no. We didn't tell him." Riley rolled his eyes with a smug kaya kahit kaya pabiro kong sinipa ang likod ng upuan niya.
I didn't tell Cohen that I'm coming back. Actually, apat lang silang nakakaalam na babalik ako ngayon. I don't want anyone else to know. I want to surprise Cohen. Lagi nalang kasing siya ang sumu-surpresa sa akin. I want it to be me this time.
"Don't call him that." Braylee chuckled as well.
"You didn't tell Denver right?" I squinted my eyes at Braylee.