(FHS#2) You better watch out, you better not cry, and you better not fall cuz the f*ckboys just waged a war against Filimon Height's one and only sorority.
Theme: Nobela - Join the club (Agsunta cover above)
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Piper, sandali!"
I continued marching with my head held high as my palm throbbed from the pain of slapping Denver Hawthorn. I could hear Apollo following me but I have no plans on slowing down. I have so much going on in my mind and i'm afraid all of it will just explode and I'll end up looking lovesick and pathetic again. Yes I'm still lovesick and pathetic but pride ko nalang ang meron ako ngayon.
Just thinking about Denver being back with Apollo at the same time gave me the idea that both of them are so cruel to emotionally torture Braylee and I while both us were left in despair while waiting for a message that never came. Magkaibigan sila. Nagkuntsabahan ba sila na saktan kami at iwan sa ere? Nagkuntsabahan ba sila na bumalik at saktan ulit kami?!
Denver said that he was just going away to figure his health out but then he cut off all communications with Braylee, meanwhile Apollo promised to be back after two years but then pushed me away like a piece of garbage! Mga gago! Mas gago pa sila kay Cohen!
"Piper!"
Sa gulat ko ay napasinghap ako at napako sa kinatatayuan nang humarang si Apollo sa harapan ko at halos bumangga ako sa dibdib niya.
"Ano?!" Bulyaw ko sa kanya. My chest feels like it's about to explode just looking at him. Damn it! Why do I have to love him like this?! Ano bang meron sa kanya at baliw na baliw parin 'tong puso ko sa kanya?!
Apollo looked distraught while looking at my eyes. I could tell he was breathing heavily just like I was. I could see his chest going up and down. He must be feeling guilty now. He must think that i'm still pissed and it bothers him. After all, he's still a good guy.
"I have spare shoes in my car..." Aniya sabay turo sa paanan ko. Nagbaba ako ng tingin at napapikit na lamang sa inis nang makitang natanggal nabali na pala ang kaliwang takong ng stilettos ko at di ko man lang napansin.
Bago pa man ako makapagsalita, bigla niyang hinawakan ang braso ko at hinila ako. Sa gulat ko, hindi na ako nakapalag pa hanggang sa marating namin ang nakaparada niyang sasakyan. Wala itong pinagbago.
He opened his car and grabbed something from the front seat. Bago pa man ako makapagtanong, humarap siyang muli sa akin habang hawak ang isang pares ng kulay pulang sneakers. Akmang luluhod siya sa harapan ko kaya dali-dali akong umatras at inagaw sa mga kamay niya ang sapatos.
"Ako na!" Bulyaw ko. Nagkakagulo na ang buong sistema ko pero naiintindihan ko pa rin ang ibig niyang sabihin.
Gusto kong magreklamo kasi hindi bagay ang sapatos sa suot kong dress, kaso kesa ba naman magsuot ako ng sirang stilettos. On the bright side, kakulay naman ng dress ko ang sapatos.