(FHS#2) You better watch out, you better not cry, and you better not fall cuz the f*ckboys just waged a war against Filimon Height's one and only sorority.
Hi guys! To my new readers, my books "Stay Awake Agatha" and "Dispareo" are available on bookstores nationwide, grab a copy hihihi. Stay Awake Agatha kung gusto niyong kiligin at magdrama, Dispareo if you're into horror and stuff. #ShamelessPlugging
Sa mga nakabili na, MARAMING MARAMING SALAMAT PO <3
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Babe, pasensya na talaga. I had no idea Dad would suddenly ask me to go to our textile shop in Wilkinson City." Pinalambing ko lalo ang boses sa kabilang linya lalo't alam kong nagtatampo na naman ang gago ko sa kabilang linya. Kanina ko pa gustong tapusin ang tawag dahil nagmamaneho ako pero sadyang napaka-tampuhin nitong magiging asawa ko.
"Come on, Pie! Kasal nating yung pa-planuhin!" He said, obviously annoyed.
"Alam ko, but babe I can't say no to my Dad. I'm driving out of Filimon Heights as we speak." I squinted my eyes as I sighed. "How about we just re-schedule, let's just have it by dinner?"
"Ok mamayang gabi nalang." Aniya pero halata sa boses niyang disappointed siya at napilitan lang. "Ba't ka pa kasi nagta-trabaho? Just leave it to your Dad or his secretary. At akala ko ba ang Winery lang? Bakit pati ang textile shop niyo, inaalala mo rin? They'll be fine without you."
Andami kong gustong sabihin, andami kong gustong ipaintindi sa kanya, pero may ideya na ako kung ano ang kahihinatnan sa magiging usapan namin kaya hindi nalang ako kumibo pa. Ayokong mag away na naman kami.
"See you tonight, babe." Sabi ko nalang at maya-maya pa ay binabaan na niya ako.
5pm na nang makabalik ako ulit sa Filimon Heights. Cohen told me to go straight at their house, muntik pa akong mawala kasi ilang taon na akong hindi nakapunta sa kanila.
Pagdating ko, sinalubong agad ako ni Cohen. Inakbayan niya ako papunta sa family room kung saan nanonood ng pelikula ang mga magulang niya.
Cohen looked so proud when he introduced me again to his parents, now as his fiancée. Natawa nalang ako. His Mom hugged me so tight and welcomed me to their family in advance, nakita ko naman si Tito na tinapik ang balikat ni Cohen. It was the look of pride. It was as if his Dad told him that he was so proud of him... and my Lorenzo beamed, looking so happy for the recognition even if no words were uttered between the both of them.
***
"Si Joe po pala?" I asked Tita as we both helped the maids clean up the kitchen table after having our dinner. Si Tito naman at Lorenzo, hayun at may pag-uusapan daw sa office ni Tito.