lacrimosa

0.4 ❦

❦

[Y.A]

"Yetiştim kaptan!"

Otobüsü yine ve yine kaçırmam yetmiyormuş gibi, ciğerlerim sökülene kadar arkasından koşmuş ve ciğerlerimin patlak verdiği o kritik anda otobüsün durduğunu gördüm. Gülümseyerek otobüse binip, nefes nefese kalmış bir şekilde en arkalara doğru ilerledim.

Gelişigüzel boş bir koltuğa yorgun bedenimi oturtup, uzun yolculuğu Mozart'tan güzel bir parçayla değerlendirmeyi düşündüm ve bu harika fikrimi uygulamak için kulaklıklarımı çantamdan çıkardım.

Az sonra, Lacrimosa zihnimin her zerresinde yankılanmaya başladı.

Mozart'ın en sevdiğim parçalarından biriydi bu. Bana bir sürü şeyi anlatıyor, sanki dünyanı avuçlarıma bırakıp beni Mars'a fırlatıyordu. İşte Mozart dinlemek öyle tuhaf ve akılalmaz bir histi.

Kafamı camdan dışarı çevirmek için harakete geçirdiğimde ani gelen bir hisle sağ tarafa çevirdim ve odak alanıma tıka basa giren manzarayla dut kesilmiş bülbüle döndüm.

Beyaz saçlı çocuk buradaydı.

Romeo gözlerini kapatarak uykuya dalmıştı sanarım. Otobüs her haraket ettiğinde ise kafasını cama çarpıyordu. Bu görüntü fazla komik ve sevimliydi.

Kendimi tutamayarak onun bu haline güldüm. Gülmek değilde hayvan gibi kahkaha attığım için Romeo'nun arkasında oturan teyze keskin bakışlarıyla beni süzmüştü sanarım. Zira kulaklık kulağımda olduğu için kendi sesimi duyamıyordum bile.

Telefonumu çıkartıp bu komik anın fotoğrafını çektim.

Bu arada, teyze hâlâ bana bakıyordu.

Fotoğrafı iyice süzdüğümde aklıma takılan fırsatçı Melahat abla zihniyetiyle oturduğum yerden kalkıp Romeo'nun yanına ilerledim ve yüzünün yakından fotoğrafını çektim.

Teyzenin bakışları hâlâ üzerimdeydi.

Fotoğrafı kaydedip tekrardan yerime oturdum ve otobüs haraket ettikçe Romeo'nun cama çarpan kafasını izlemeye başladım.

Bu otobüs yolculuğu çok romantikti gerçekten. Romeo rüyalarını, ben onu ve teyzede beni izliyordu.

Maira: Otobüsün camına acıdım

Maira: Canı acımış mıdır? Sen ona hayvan gibi kafa atıyordun çünkü.

.,