lacrimosa

4.2 [end]

Lacrimosa.

❦

Bir keresinde sınıf arkadaşım bana, W.Shakespeare bir kitabında ana karakteri öldürdükten sonra sadece 'öldü' yazmıştı, dedi.

O kadar ince bir ruhun ve küllerinden tekrar tekrar doğan bir yazarın, hiçbir süslü cümle ya da ölümle ilgili sadece öldü yazması çok tuhaftı.

Romeo'nun da kaderi buydu; sadece ölmüştü.

Ne süslü bir cümle, ne ders çıkarılası bir paragraf, ne de etkili bir ağıt onun ölümünü anlatabilirdi.

Annesi onun için para toplamaya gecesini gündüzüne katıp çalışırken ve Maira onu kurtarmak için çözüm yolu ararken birdenbire öldü. İşte insanların kontrol edemediği tek şey birisini hayatta tutmaktı.

Biz o insanlar için deli gibi çabalarken, bir gün gerçekleşir umuduyla onunla ilgili hayaller kurarken, onlar ellerimizden su misali kayıp gidebilirlerdi.

Ve biz bu gerçekle her an karşı karşıyaydık; suya çıplak elle tutamazdık.

Ve insanı da çıplak umutlarla hayatta tutamazdık.

Bu dünyadaki hiç kimsenin söylediği hiçbir şey bir ölümü anlatamazdı. Öldünse, sadece ölmüşsündür.

Sesler yok olmuştur, yüzler, anılar, hayaller, duygular, renkler ve insanlar.

Hepsi yok olmuştur. Öyleki karanlık bile yok olmuştur.

Ve Romeo sadece öldü.

Dünyaya bir açıklama yapmadan.

Maira'ya, denize gerçekten fırlatmak istediği şeyi söyleyemeden.

Annesine onun için aldığı saksı çiçeğini veremeden.

Ve babasının mezarını ziyaret edip mezar taşının tozunu silemeden.

Bütün bunlar için zamanı yetmemişti.

Aynı Maira'nın dediği gibi;

"Hayır, beni üzen saat değil, zaman. Çünkü bazen sevdiğim şeyleri yapmaya bir türlü zamanım yetmiyor ve bu beni üzüyor."

Siz de onun gibi sizi üzen şeyleri denize fırlatın ve gözünüzü seveyim; kendinizi fırlatmayın.

Çünkü siz değerlisiniz.

Çünkü sizin için Maira ve Romeo'nun annesi gibi insanlar var. Sizin için çabalayan, sizi düşünerek uyuyan ve sizi seven. Onları görmüyorsunuz diye bu onların olmadığını göstermez.

Sizi seviyorum. Bütün insanlık için hepinizi seviyorum. Ve hepiniz benim için değerlisiniz. Çünkü hepimiz bir insanız.

Ve hepimizin ulu ulu ulu ulu babamız aynı; hepimiz Adem'in evlatlarıyız. Bu yüzden siz benim ailemsiniz. Dünyadaki herkes benim bir ailem.

Bu yüzden, kimsesiz olduğunuzu düşünseniz bile, benim için değerlisiniz.

Sevgilerle,

Sadece Yamen.

.,