lacrimosa

3.9 ❦

❦

[Y.A]

Romeo; bugün provaya gelmedin.

Romeo: niye?

Romeo; bir sorun mu var?

Romeo: Maira

Maira: Sadece uyuyakalmışım

Maira: Nasıl geçti?

Romeo: sıkıcı

Romeo: öpüşme sahnesini sen olmadığın için sınıftaki Margarette'yle yaptık.

Maira: nE?!

Maira: BEN O KızIN AğZıNI İĞNeylE diKeRiM! APTAL MISIN SEN?

Romeo: işte aradığım Maira.

Romeo: dalga geçiyorum sadece.

Romeo: zaten Hoca gerçekten öpüşmeye izin vermiyor

Romeo: geçen bana, ben öldüğümde sen beni öpeceksen parmağını dudağımın üzerine yaslayıp baş parmağını öpmen gerektiği söyledi.

Maira: Ben de oradaydım Romeo.

Maira: Duydum.

Romeo: acaba biz gerçekten mi öpüşsek?

Maira: Niye sevgilim olmayan birisiyle öpüşeyim?

Maira: Seksi bile değilim hem.

Romeo: cidden bana bunu yapacak mısın?

Maira: Evet?

Romeo: kinci.

Maira: Ne sandın? Deve kini var ben de.

Maira: O dediğin lafların hepsini bir bir yiyeceksin Sayın Romeo.

Romeo: bak ne diyorum. Senin şu kırmızı çorapların vardı ya.

Romeo: üzerinde maymunları olan.

Romeo: bana göstermek için heyecan yaptığın ama asla göstermediğin

Maira: Evet?

Romeo: onları görmek istiyorum.

Maira: Neden?

Romeo: çünkü bana göstereceksin diye hep heyecanla konuşuyordun.

Romeo: senin için bir anlamı varsa ben de görmek istiyorum.

Romeo: çünkü bir çorap bile olsalar onlara değer veriyorsun.

Romeo'nun mesajını okuduktan yaklaşık yarım saat sonra onu hâlâ cevapsız bırakmış bir şekilde yatağımda uzanmış, tavanla bakışıyorduk.

O çorapları çoktan atmıştım.

Ama Romeo onları görmek istiyordu.

Aniden ayağa fırlayarak dolaptaki montumu ve beremi aldığım gibi dışarı fırladım. Eğer görmek istiyorsa ona göstermeliydim.

Gecenin bir yarısı yetimhanenin kapanması bir saat kala, onları çıkartarak attığım o sokağa doğru koştum.

O sokağa vardım.

O sokağı aradım.

Ama aradığım şeyi o sokakta bulamadım.

Çünkü çoktan gitmişti.

Ellerimi montumun cebine atarak otobüs durağının oraya kadar yürüdüm ve oturarak otobüsü beklemeye başladım.

Acaba Romeo'da mı böyle olacaktı.

Ona varacaktım.

Onu arayacaktım.

Aradığımı onda bulamayacaktım.

Çünkü o çoktan gitmiş olacaktı.

Kalbine dokunmama ramak kalmış o ruhunu benden alıp gidecekti. Ve ben elimde soğuk bedeniyle öylece kalakalacaktım.

Kimsesizler gibi.

Ama zaten bir kimsesiz değil miydim ki?

.,