🐾 Mencari Sebuah Jawapan

24.7K 326 55
                                        

Malu!

Dah tiga hari berlalu tapi aku masih malu. Aku rasa seperti nak terjun bangunan.

Yusry tnya progres pun aku tak mampu nak menjawab. Dahlah dia tipu, dia boleh balik semalam,  sampai semua orang cari dia. Nenek sakitlah, adik nak sunatlah. Macam - macam si Yusry ni. Patah kaki aku tak ada kenderaan nak ke mana - mana. Mujur Kak Ella sudi tumpangkan aku ke sana - sini.

Dalam proses nak adapt dengan rasa malu ni, aku buat macam tak ada apa - apa berlakulah antara aku dengan Encik Aizad. Time meeting ke apa aku pergi jelah dengan muka tebal.

Kekadang, aku perhati muka dia. Padanlah sama sangat dengan Shahril. Aku tak pernah kenal siapa adik Shahril. Rupanya, inilah orangnya.

Cuma dalam kepala aku sekarang, aku perlukan jawapan. Kenapa Aizad pesan supaya aku tak ulang kesalahan lama masa dengan Shahril? Aku ke yang bersalah sebab minta tangguh perkahwinan? Aku ke yang bersalah kalau Shahril kahwin lain? Ke dia tahu aku pernah main dengan abang dia? Aku terlalu inginkan jawapan untuk ini.

***

"Bang, janganlah menung dah. Kejap lagi kita masuk tengok Kak Ina." Shahfri usap bahu Shahril yang masih termenung di ruang menunggu hospital.

"Aku rasa bersalah sangat. Kalaulah bukan sebab aku mengamuk malam tu, takdelah Ina keguguran kot. Rasa berdosa betul aku." Shahril menggeleng.

"By the way bang, aku dengar kau meracau nama Sahairah malam tu. So Sahairah tulah girlfriend kau yang kau sayang sangat tu?Aku nak tanya, kau dah beritahu dia yang kau dah nikah? Jangan buat dia mengharap lebih - lebih." Shahril hanya diam. Suasana jadi sunyi seketika.

"Kau tengok ni." Shahril buka wallet dan tunjuk gambarnya berdua dengan Sahairah yang baru tamat menjawab kertas terakhir SPM.

"Oh, so kau bercinta dengan anak murid kau sendirilah ni? Dasyat kau. Padan kau tak kisah nak kahwin tak info dia."

"Aku sayang gila kot kat dia. Aku kesal, sebab aku janji dengan dia macam - macam, tapi last sekali aku tak mampu nak tunaikan." Airmata Shahril menitik.

"Kenapa kau setuju kahwin dengan Kak Ina? Sampai sekarang aku tak faham. Kalau kau taknak simply cakap taknak. Ni bila dia fitnah kau pun, kau diam. Ke betul kau masuk bilik dia ni?" Shahfri rasa ragu - ragu.

"Aku tak tau.. Aku tak tau!" Shahril tarik rambutnya. Dia mula meraung.

"Abang. Dah bang. Dah. Aku minta maaf trigger kau dengan soalan - soalan macam ni. Harap kau boleh hadap dugaan ni. Aku mintak maaf bang." Tubuh Shahril dipeluk erat.

Berat masalah Shahril ni. Dia macam orang tak betul bila sebut soal Afrina. Buat Shahfri fikir, dia pernah ada kesalahan silam bersama Afrina.

Setelah Shahril kembali tenang, dia mula bercerita.

"Sahairah ni selalu menangis datang jumpa aku mengadu masalah. Aku tenangkan dia, aku pujuk dia. Sampai satu tahap aku rasa aku mula sayang dia. Bila aku terpaksa nikah dengan Ina, aku rasa bersalah sangat pada Sahairah sampai aku tukar nombor baru, aku tahan diri aku untuk bagitahu dia tapi aku sentiasa berdoa dia jadi budak berguna bila dah dewasa nanti. Apa aku nak buat lagi Shahfri? Sekarang aku cuba nak berbaik dengan Ina, dapat pula dugaan macam ni. Sampai mati rasa bersalah aku ni." Shahril pejam mata.

"Jangan risau, nanti Kak Ina mesti maafkan kau. Keguguran ni biasa kot untuk pasangan yang baru first time or yang jenis busy kerja. Kau sabarlah okay."

"Dik, aku ni kalau nak kata cikgu paling celaka pun layak. Kesian Sahairah tu terumbang - ambing aku tinggalkan. Aku pernah terlanjur dengan dia. Macam mana aku nak baiki semula keadaan." Shahril menggeleng kesal.

Shahfri terdiam. Apa lagi nasihat yang patut dia berikan pada abangnya itu?

***

TOK TOK TOKK! Aku ketuk pintu kaca bilik itu dan nampak Encik Aizad yang tengah termenung sambil kaki diangkat atas meja like a boss dan dia menggelabah turunkan kaki bila nampak aku di luar.

Tanpa arahan masuk, aku terus meluru masuk ke dalam bilik Encik Aizad. Dia nampak terkejut, namun terus mempersilakanku duduk.

"Ye Chyra, ada apa?" Encik Aizad tersenyum mempamerkan lesung pipit di pipi sebelah kanannya.

"First, saya minta maaf sebab bersikap keterlaluan malam tu." Walaupun malu, aku harus harungi juga. Kata maaf itu amat penting, terutamanya bagi lelaki sebaik Encik Aizad.

"Kedua, kenapa Encik Aizad cakap jangan ulang kesalahan lama saya dengan Shahril. Kesalahan apa? Apa Shahril fitnah saya?"

Encik Aizad hela nafas, kemudian pandang aku dalam mata, tembus sampai otak. Buktinya, aku rasa macam tenang dan aman .

"Saya tak salahkan awak, Chyra. Biasalah manusia, ada nafsunya. Saya pun, kalau awak isteri saya rasanya saya yang terkam awak dulu kot?" Dia ketawa hingga kecil matanya. Aku sedikit lega, Encik Aizad pandai bermain emosi. Dia tak melenting sesuka hati.

"Untuk soalan kedua tu. Tak ada sesiapa pun fitnah awak. Tapi saya kenal abang saya. Awak tak perlu bagitahu saya apa yang awak pernah janji dengan dia ke apa, cuma cukup saya katakan, berhentilah daripada buat benda - benda yang tak sepatutnya."

Aku mengeluh.

"Dia kahwin dengan ustazah sebab dia nak perempuan baik jadi isteri, kan? Saya ni cuma digunakan untuk melepas nafsu je kan? Sebab saya ni nothing." Aku bersuara perlahan. Rasa sebak tiba - tiba menjalar.

"Taklah, dia kahwin dengan Ustazah tu sebab dah jodoh dia. Untuk awak, siapa tahu  awak akan dapat lelaki yang lebih baik dan lebih handsome?"

"Ada ke? "Aku terbayangkan Yusry. Yusry sayang aku tapi Yusry mesti tak mahu beri sepenuh komitmen pada aku. 'Kita masih muda kot.' Itulah jawapanbalas Yusry yang aku akan terima jika aku minta dia serius.

"Awak rasa, saya dengan Shahril sapa lagi handsome?" Aku garu kepala. Nak cakap Shahril lagi handsome sebab aku pernah sayang dia, rasanya macam Encik Aizad lebib handsome.

"Perlu ke saya jawab?" Encik Aizad ketawa.

"Dahlah, saya gurau je. Saya taknak awak menangis." Segera aku sapu airmata yang bergenang di tubir mata.

"Macam mana Encik Aizad.."

"Boleh panggil saya Shahfri?"

"Apa bezanya?"

"Aizad cuma orang luar je panggil. Kalau family, panggil Shahfri."

"Saya family ke?" Aku makin confused.

"Bakal family?" Sengihnya lagi.

"Okay, macam mana Encik Shahfri tau.."

"Buang encik tu."

"Whatever. Macam mana awak tahu saya ex Shahril?"

"Sebab saya pernah tengok awaklah. Memang macam ingat - ingat lupa, tapi saya masih ingat Sahairah binti Ismael. Lagipun saya cam si Biko, ke Choko entah nama kucing siam yang dia bagi awak tu. Awak suka bawak kucing tu jalan - jalan kan."

"Kiko."

"Haa, saya cam si Kiko tulah." Shahfri ketawa.

"PPHP ni dah lama tak terima student praktikal, sejak lima tahun dulu. Saya yang approve request awak tu tau?"

"Thanks." Aku senyum nipis.

"Shahril bahagia tak?" Jiwa aku ni sebenarnya melompat - lompat nak jumpa Si Shahril. Tapi apa pula isteri dia cakap nanti?

"InsyaAllah bahagia."

"Anak berapa?"

"Tak ada anak lagi."

"Takpelah kalau dia bahagia. Maaflah ganggu, saya keluar dulu." Aku bangun menuju ke pintu.

"Chyra." Aku berhenti melangkah saat namaku dipanggil.

"Tinggalkan phone number ibu awak."tuturnya.

" Untuk apa?"

"Er.. Untuk isi kat borang emergency. Kalau ada emergency apa - apa straight away call ibu awak."

Aku mengangguk. Nombor telefon ibu aku tulis di sticky note atas mejanya.

FicklerTempat di mana cerita hidup. Terokai sekarang