ဧည့္ခန္းထဲအေ႐ွ႕ေလ်ွာက္လိုက္...ေနာက္ျပန္ေလ်ွာက္လိုက္နဲ႔...
သူတကယ္ကိုပင္..အေတြးမ်ားေနၿပီ...
"က်စ္!!ဒီကိစၥကို...ကိုကို႔ကို ဘယ္လိုေျဖ႐ွင္းၿပီးေျပာျပရမွာလဲ.."
အဆိုးဆံုးက...ဘယ္လိုမ်က္ႏွာ..ဟင့္အင္း!! ဘယ္လိုစကားလံုးေတြနဲ႔..
သူေျပာထြက္ရမလဲ..တကယ္ကိုေခါင္းပူေနမိတယ္...
အိမ့္ေ႐ွ႕က...ကားသံၾကားမွ....ကိုကိုျပန္လာၿပီဆိုတာသူသတိထားမိတယ္
ျပန္ေရာက္ကတည္းက. စိတ္နဲ႔ ခႏၱာမကပ္ျဖစ္ေနတာ....
"ကေလး...ကိုကိုျပန္ေရာက္ၿပီ.."
ဆီးႀကိဳႏႈတ္ဆက္သံနဲ႔တူ...ရင္ခြင္ထဲကိုလည္း...လြတ္ထြက္မတတ္ဖက္ေနေသးတာ....
လက္ကိုဆြဲၿပီး..ဆိုဖာေပၚဆြဲခ်ခံရျခင္းနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္...
ပုခံုးေပၚေမွးတင္ၿပီး...မွီေနေသးတဲ့ကိုကိုရဲ႕..ဝင္သက္ထြက္သက္ အသက္႐ႈသံေလးက...သူ႔ကိုပိုၿပီး...စိတ္လႈပ္႐ွားေစတယ္...
"ကိုကို babe ေျပာစရာ႐ွိလို႔!!"
"အြန္း...ေျပာေလ ကေလး~~ ကိုကိုနားေထာင္ေနတယ္..."
မွီကပ္ၿပီး...ပူးထိုင္ေနတာ...ခုထိမဖယ္ေပးေသာ ကိုကို
"ေဆးရံုကေန.. Ph.D ပညာေတာ္သင္အတြက္..Fromက်လာၿပီ ကိုကို"
"အင္း...အဲ့တာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ...ကေလးငယ္...ဟမ္!!"
ဟူး...ကိုကို႔ကို..babeေျပာမထြက္ဘူး..ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ.....
"အဲ့...Fromမွာ...Babeလည္း...ပါ..ပါ..ပါတယ္လို႔ကိုကို!!"
" ဟမ္!! "
ထိတ္လန္႔မႈနဲ႔အတူ...ကိုကိုက သူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲကထုတ္လိုက္ ဆက္ကနဲပင္~
အဲ့အခ်ိန္မွာ...ခံစားရတဲ့...ခံစားခ်က္က တကယ္ပင္မအီမသာျဖစ္ေစတယ္..
"ျပန္ေျပာ...babe ကိုကို႔ကို..ျပန္ေျပာ..."
ကိုကိုရဲ႕..ေအးစက္တဲ့မ်က္ႏွာေၾကာင့္...သူပိုလို႔ပင္ထိတ္လန္႔ေစတယ္....
"ပညာေတာ္သင္မွာ...babeပါတယ္လို႔ ကိုကို!!"
ခပ္ဖြာဖြာျဖစ္ေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို...ကိုကိုခါထုတ္လိုက္ၿပီး...
"အင္း~~ပညာေတာ္သင္က ဘယ္ႏွစ့္ႏွစ္လဲ..."
ကိုကို သူ႔ကို...ကေလးဆိုတဲ့...နာမ္စားေလးေတာင္မေခၚေတာ့ပါ.....
