"ကေလးငယ္...ထေတာ့ေနာ္ "
Kim jonginတို႔ေစာေစာစီးစီး ေခါင္းကုပ္ေနရၿပီ!!
ႏိုးေနရဲ႕သားနဲ႔ လံုးဝမထပဲ ေစာင္ႀကီးပတ္ၿပီး အူတူတူေလးထိုင္ေနတဲ့ကေလးေပါက္က လံုးဝကိုေျပာစကားနားမေထာင္လုပ္ေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္
" ကိုကို! ! "
မိုးလင္းမ်က္စိစဖြင့္ကတညး္က တစ္ခြန္းမွမေျပာပဲ ငုတ္တုပ္ထိုင္ေနရာကေန
ခုေတာ့ပထမဦးဆံုးေျပာလာတဲ့စကားသံ~~
အရမ္းႀကီးဝမ္းနည္းေနတဲ့ပံုစံမဟုတ္ပဲ ေျပရာေျပေၾကာင္းေျပာေနတာမို႔ စိုးရိမ္စိတ္က နည္းနည္းေတာ့ေလ်ာ့သြားရသည္....
"ေျပာေလ ကေလးငယ္ ဘာျဖစ္ခ်င္လို႔လဲ ကိုကို႔ကိုေျပာ
ကေလးငယ္ျဖစ္ခ်င္တာမွန္သမ်ွ ကိုကို အကုန္လုပ္ေပးမယ္ေလေနာ္"
ေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးျဖစ္ေနတဲ့ ပါးေလးႏွစ္ဖက္ကို တစ္လွည့္စီနမ္းၿပီးေလသံခ်ိဴခ်ိဳေလးနဲ႔ေျပာေနမိသည္
ကေလးငယ္ကိုေစာေစာစီးစီး စိတိဆိုးစိတ္ေကာက္ေနတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ပါ။
"Babeကေလ တျဖည္းျဖည္း ဝတုတ္လာတာ ဝလုးံႀကီးျဖစ္ေနၿပီ
အဲ့တာ ကိုကို႔ေၾကာင့္!! ကိုကိုကအျမဲတမ္းစားစရာေကြၽးေနတာနဲ႔ခုေတာ့ ဝတုတ္ေလးျဖစ္ေနၿပီ အဲ့ၾကကိုကိုက မခ်စ္ေတာ့ရင္ babe႐ူးမွာဗ် အူးဝါး!!"
ေျသာ္....ေျသာ္.....
သူေလးဝတူတ္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးႀကီးအျပစ္တဲ့လား!
မိုးလင္းၿပီဆိူတာနဲ႔ ႏြားႏို႔ေလးတစ္ခြက္ရယ္ ေပါင္မုန္႔သံုးခ်ပ္ရယ္ ငွက္ေပ်ာသီးႏွစ္လံုးရယ္စားလိုက္ရမွ ဗိုက္ျပည့္တာလို႔ေျပာတာလည္း ကေလးငယ္ပဲ....
တခါတရံၾက ကိုယ္လစ္ရင္လစ္သလို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ကေတာ့ အသာေလးမသိမသာခိုးေသာက္ေနတာကတစ္မ်ိဳး....
ေန႔လည္ပိုင္းၾကရင္လည္း
"ကိုကို babeကို ၾကက္ဂ်င္ဆင္းေပါင္းေလးတစ္ပြဲရယ္ ခ႐ုဆန္ျပဳတ္ခ်ိဳခ်ိဳေလးတစ္ပြဲရယ္ စေတာ္ဘယ္ရီေရခဲမုန္႔ေလးတစ္ခြက္ရယ္ပို႔ေပးပါဦးေနာ္" ဆိုၿပီးလွမ္းခြၽဲၿပီးပူဆာရတာကတစ္မ်ိဳး.....
ညေနပိုင္းdinnerၾကေတာ့
"ကုိကို babeကို ၾကက္စင္းေကာေလးရယ္ ပါစတာေလးရယ္ လုပ္ေကြၽးပါေနာ္"ဆိုၿပီး လုပ္ေကြၽးခိုင္းတာက ေန႔တုိင္းလိုလို
