ဆောင်းရာသီရဲ့ အေးစက်လှတဲ့ ခံစားမှု
ပျော်ရွှင်ခြင်း ဝမ်းနည်းခြင်းတွေနဲ့ ကြုံတွေ့ရတဲ့နေ့ရက်လေးတွေ ကုန်ဆုံးလာခဲ့ပြီး
အခုတော့ သာယာတဲ့ဘဝတစ်ခုကိုပိုင်ဆိုင်နိုင်ခဲ့ပြီ။
"ကိုကိုရေ... ရာသီဥတုကအေးနေတာနော် ရေမြန်မြန်ချိုး!!!"
အိမ်ထောင်ရှင်ဆရာဝန်ပိစိလေးရဲ့ အသံကတော့
Kim jonginရဲ့မရှိမဖြစ် မကြရမနေနိုင်ရတဲ့
တန်ဖိုးရှိလှတဲ့ အဖိုးတန်အသံလေး....
"ဟုတ်ပါပြီ....ကိုကို ရေချိုးတာပြီးပါပြီ babeရဲ့!!"
"ခေါင်းပြောင်အောင်သုတ်နော်...ဆောင်းဝင်လာပြီဆိုတော့ ကိုကိုဖျားနာနေတာ babeမကြည့်ရက်ဘူးနော်..."
ပုဝါတစ်ထည်ယူလာပြီး ခေါင်းကိုလည်းသုတ်ပေး ပါးစပ်ကလည်းပွစိပွစိနဲ့ ဆူတတ်နေတာ
အရင်ကထက်စာ ကလေးငယ်ကရင့်ကျက်တဲ့ဆရာဝန်ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်နေပြီ
ကိုယ့်ရှေ့သာ ပူဆာပြီးချွဲတတ်တဲ့ကလေးလေးဆိုပေမဲ့ လူနာတွေရှေ့ပြုံးရွှင်ပြီး ရင့်ကျပ်တည်ငြိမ်တဲ့ဆရာဝန်တစ်ယောက်.....
ကိုယ်တိုင်ပျိုးထားတဲ့ ပန်းပင်လေးဟာ တယုတယပွင့်လာရင် ကြည်နူးရတဲ့ ခံစားချက်မျိုးကို ကိုယ်တိုင်ခံစားတတ်လာပြီ!!
"အင်းပါ ကိုကို ကျန်းမာရေးလည်းဂရုစိုက်ပါ့မယ် မကျန်းမာတော့ရင် ဆရာဝန်ကိုယူထားတာပဲ အေးဆေးပဲကို!!"
"အဖိုးကြီးတွေဆို မကုဘူးဗျ!!"
အဲ့သလို ပြောင်ချော်ချော်ကလည်းစတတ်သေး...
"အဖိုးကြီးတွေက ကလေးငယ်တွေကိုဘာလုပ်တတ်တယ်ထင်သလဲ!!"
"ကလေးငယ်တွေကရော အဖိုးကြီးကို ပြန်ပြီးလုပ်တတ်တယ်လို့ထင်တယ်"
မျက်ခုံးတပင့်ပင့်နဲ့ပြန်ပြောနေပုံကအူယားစရာလေး...ချစ်လိုက်တာ ကလေးရယ်....
"ဟော~~ဒီလိုပေါ့ဗျာ ပြွတ်!! မောနင်းကိုကို!! သာယာတဲ့နေ့လေးဖြစ်ပါစေ"
