HATRED PROMISES

"CHAPTER 3"

IVANNA POV's

Nakarating narin ako sa bahay nag madali talaga ako dahil masama ang kutob ko na may hindi magandang mangyayari ngayon at yun nga pag kapasok ko sa loob ng bahay bumungad agad sa akin si mommy na umiiyak sa sofa na nakaupo at tinatakpan ang mga dalawang mata habang nakayuko, doon palang alam kong malaking problema ito agad ko namang nila pitan si mommy.

"mom are you ok?" she's still crying. "mom i'm here so what happen?" pag aalala kong tanong then i hug her then bigla syang humarap sa akin and i see on her eyes na kanina pa sya umiiyak alam ko dahil namumula na ang mata niya. "mom what happen? where's daddy?' i ask again.

"ba-baby our business are gone" huh? "wala na sa atin ang company kinuha na ng mga pamilyang park dahil sa mayroong utang ang dad mo ginamit kasi namin yun para mag invest sa kabilang company but naloko tayo baby kinuha nila yun tinakasan nila tayo at dahil doon nawalan tayo ng pera na sana pambayad narin yun sa mga utang ng dad mo, hindi naman natin kayang bayaran yun dahil sobrang laki at kukulangin talaga tayo" mom said while crying.

"mom so where's dad? i need to talk to him" nag papanic na ako i don't know what to do!.

"he's on the way sweety kinausap niya muna ang mga tauhan natin sa company para ibigay ang mga sahod nila dahil wala na walang wala na tayo"

"it's ok mom the important naman ay na sa atin pa ang bahay natin at magkakasama pa tayo kaya natin to mom don't lose hope mag umpisa nalang po tayo ulit at alam kong magiging ok po ito lahat i promise."

"i know sweety" she smile bitterly.

Then later on dumating narin si daddy na parang binagsakan ng langit at lupa ang mukha paano ba naman kasi nakayuko lang si dad na parang pinipigilan ang pag iyak so i run to him then i hug him just to comfort. "dad what happen?"

Hindi muna sya nag salita at maya maya may mga dumating na mga naka itim na tuxedo na parang mga body guard ng president kasi mga nakasalamin pa eh wala namang araw papansin! ay teka bumalik muna tayo sa reality, bakit nandito ang mga mokong to?

Lumapit sila sa amin at bigla namang nag salita ang isa "good afternoon po kayo po ba si mr. kim?" tanong nila kay dad.

" yes i'am why?" dad say.

"narito po kami upang kunin sa inyo ang bahay" whutt! "pinauutos po ni ms.park na kuhain ang inyong bahay at lupa dahil kulang ang inyong bayad para sa utang narito ang mga papeles na nag papatunay na kulang ang inyong bayad" sabay abot na brown envelope kay dad. tinignan yun ni dad then...

"alam ko na malaki ang utang namin pero pakisabi na babayaran ko ito bigyan niyo lamang kami ng konting panahon, ayaw naming ibigay ang bahay sa inyo dahil marami na kaming mga alaala na hindi pwedeng iwanan so maari po sana na bigyan niyo po kami ng konting panahon" pagmamaka awa ni dad.

'hindi po maari ngayon lang po kayo binibigyan ng pagkakataon kung wala po kayong pambayad mag si alisan na po kayo bago pa namin kayo ikaladkad palabas" sabi ng unggoy ay este ni kuya guard.

No no no hindi pwede to kailangan may gawin akong paraan ngako ako kay mom and dad na gagawin ko ang lahat para maging maayos kami at mga ito. lumapit ako kay unggoy ay este kay guard. " sir please po bigyan niyo po kami ng konting panahon mag babayad po talaga kami hindi po kami tatakas alam niyo naman po na dito kami nakatira at wala kaming ibang tirahan so please po pag bigyan niyo na po kami" i said habang nag pa puppy eyes sana naman umeffective to ngayon ko lang to ginawa sa talang buhay ko nu! nakakahiya pala!

"sorry miss pero ngayon lang po talaga kung wala naman kayong pambayad makaka alis na po kayo" sabay senyas sa mga kasama niya na parang alam ko na ang mangyayari. nag sipasukan silang lahat sa loob at isa isang pinag kukuha ang mga gamit namin.

"no no no!" sabi ni mom habang umiiyak. naawa na ako kaya lumapit ako sa kanila at lumuhod.

" please po huwag niyo po itong gawin sa amin please po" i said while im crying hindi! hindi ko ito matatanggap.hindi man lang ako pinansin at binunggo pa talaga ako kaya naman natumba ako.

"sweety are you ok?" mom said.

"yes mom im okay." nakita ko si dad na nilapitan ang lalaking nakabunggo sa akin at sabay sinapak ito.

"walang hiya ka! wala kang karapatan na saktan ang anak ko! kami na magulang niya hindi namin siya sinasaktan!" sigaw ni dad.

sabay sinuntok din si dad pabalik kaya natumba siya. agad din namin nilapitan si dad para tulungan.

"dad! are you ok?" anu ba yan are you ok? ba ang word for the day. tsk. then im back to reality. nakita ko na may dugo konti si dad sa labi kaya nag aalala na ako.

"walang hiya ka! bakit mo sinuntok si dad!" sabi ko habang hinahampas sa dibdib yung lalaking sumuntok kay dad.

"tumahimik ka!" sigaw sa akin ni kuya sabay tulak. Aray ko! ang sakit nun ah nabali yata yung buto ko shems.

"baby!" mom said."walang hiya kayo! mga wala kayong modo! pati bata pinapatulan niyo!"

"umalis na po kayo ngayon at mag impake na dahil bibigyan lang po namin kayo ngayong araw para makapag handa sa pag alis at kung hindi pa kayo aalis mapipilitan kaming saktan kayo." at sabay umalis na silang lahat at kami naman naiwang nakatanga dahil hindi namin alam ang gagawin matagal na kami dito halos supper dami na ng memories tapos kukunin nila ito? mga walang hiya! humanda kayo sa akin kapag ako ang nakaganti hindi ko kayo mapapatawad!