HATRED PROMISES

"CHAPTER 34"

IVANNA POV's

                               Apat na buwan at nandito parin ako sa korea, sa school? kakagraduate ko lang noong mga nakaraang buwan, after no'n ay nag training na ako, sumali ako sa organisasyon na sinasabi nila amira at hindi madali para sa akin ang mga pinag dadaanan ko noon at ngayon.

Halos buhay ko na ang tinaya ko para lang maging success ang training ko, unang kong sinalihan ay kung paano ang mag paputok ng baril gamit ang isang kamay lang, nakakatuwa nga n'ong unang practice ko, halos tili ako ng tili tapos ang bigat pa ng baril! Kaya dumudulas sa kamay ko, sabi ni lolo na dapat mahigpit ang pagkahawak at concentrate lang ang kailangan para bullseye! Pero ito ang mas mahirap ang mag paputok ng baril ng naka piring! Tapos ang target ko ay tao! Oo tao na may hawak na lata, ang sabi ni lolo kailangan pakiramdaman lang 'yon! Eh paano kung masapol ko s'ya! Sabi ko ah bahala na kayo na po ang bahala! And then tinry ko 'yong sinasabi ni lolo, sa una nakatama ako pero buti nakang daplis lang s'ya kaya naman supper nag sorry ako and then gan'on parin sa mga nagdaang araw until sa natuto ako. Mahirap man sa una pero kapag nagsikap ka ay masarap sa pakiramdam, kaya ngayon supper saya na ni lolo dahil magaling na daw ako at minsan sa training ay halos buhay talaga ang itataya mo kung hindi malakas ang loob mo talo ka!

Noong mga nakaraang araw halos nasa hospital ako lagi dahil lagi akong natatamaan o nadidisgrasya sa mga training, minsan nga 50 50 na ako at buti nalang malakas ang faith ko kay god that's why i'm alive! And i'm thankful for that.

At ngayon nandito kami sa hukuman upang italaga ang pinakamataas na rango sa mga kababaihan at ako 'yon! Akalain mo 'yon halos kailangan pa palang maging 50 50 para lang maging isa sa pinakamataas na rango! Pambihira!

"Please all rise" sabi ni Ahmiro, ang anak ng isa sa mga hukom.

At nag sitayuan naman kaming lahat at marami pa s'yang sinabi pero hindi ko na marinig dahil ang ingay ng katabi ko si jacko! Bulong ng bulong tss, s'ya nga pala si jacko ang kasabay kong mag training halos marami narin s'yang pinagdaanan pero mas malala talaga sa akin, hindi nga kami gaano close nito eh tss tapos s'ya naman dikit ng dikit sa akin! Tss feelingero.

"Hoy! Red Light" ah kung nag tataka kayo kung ganyan ang name na tawag n'ya sa akin, 'yan kasi ang name ko kapag nasa organisasyon ka, may kanya-kanya kaming palayaw. Kaya red dahil red na ang kulay ng buhok ko at light naman dahil sa bilis ng kilos ko na parang kidlat, hindi ko nga alam kung bakit gano'n ako kabilis siguro dahil sa araw araw akong nag tratraining.

"H'wag ka ngang maingay!" 

"Ito naman oh, ang sungit sungit na naman"

"P'wede ba just shut your mouth! Or i will rip your throat!" At napatahimik nga s'ya, mabuti naman tss, kailangan pa talagang takutin.

Lahat kasi ng tao ay takot na sa akin, ewan ko ba masyado ba akong nasobrahan sa training? Tss. Halos lahat kasi ng mga kalaban ko ay mabilis kong napatumba kahit nga 'yong isa sa mga leader ng isang malaking sindikato dito sa korea ay napataob ko, hindi na kasi ako 'yong tipong matatakutin, sa halos dalawang buwan na pag tratraining? Halos kamatayan na ang lagi kong kasama. Sa t'wing may mangyayari sa akin na gano'n ay lagi kong iniisip sila mom, wala na nga akong balita sa kanila eh kaya naman excited na akong umuwi sa pinas.