Playing Games with My Heart [Book 1 of Games Doulogy] (COMPLETE)

Epilogue

Epilogue

I feel like I was floating in the air. Freeing my self from all the pain and sadness I felt. I know that from the very beggining I will cry and feel this pain. No matter how tired I am. I avoid everything to get hurt and did everything to kill this kind of feeling, but I still felt this amazing love towards him.

Tiningala ko ang kalangitan na bumabalot sa buong syudad. I let out a heavy sigh and started to walk as I left everything behind.

It had been five long years but it is still fresh to me.

I left him after I got an accident. After I recovered from the accident I talked to Dad and apologised for what I have said to him. He's still my father after all.

Sumasabay sa aking paglalakad ang aking buhok. Sa limang taong nakalipas ay nakapag-tapos ako ng pag aaral. I don't have any news from him.

I forgive him from the day I chose to let go of him. I hide my feelings for him. Nasa pinaka-ilalim na parte na ito ng aking puso. Nariyan pa rin siya. Hinihintay lang na pag buksan ko ng pinto para muli kong maramdaman.

I am now managing my own business venture. A restaurant.

After I graduated college I packed my things and change my address.

Sa Sta. Catalina ko piniling mamuhay nang tahimik. I left everything even the man I still love.

He was still my one great experince about love.

Hindi ko alam kung sino ang tumulong sa akin after that incident. I thought that it was him. But it's not him.

"Allene, mabuti at dumating ka na." Nag aalalang pahayag ni Caline. Caline is my assistant manager. She helped me managing my business here in Sta Catalina.

Allene.

Iyan ang gusto ko itawag nila sa akin simula nang dumating ako rito. At nagpasya na iyan ang ipangtawag nila sa akin.

Dito ko piniling itayo ang aking Restaurant at hindi sa Manila. I don't know why siguro ay gusto ko lang nang malayo sa lahat ng mga nakaraan. I want to start new. Fresh start.

"Si Von, hindi makakapasok hindi ba sabi mo ay aalis ka mamayang alas diez nang umaga?"

Oh. I almost forgot. Bibisitahin ko pala si Patrick sa kanyang school. Ang batang iyon, dati-rati ay kinakarga ko lang 'yon, ngayon ay isang grade 7 student. At nagbibinata na rin. How I miss him being kid.

Sa Sta. Catalina na rin kami nakatira, kasama si Mama at Patrick. Si Kuya Gab ay nasa Sydney at dalawang taon na rin siya roon. May big project siya bilang napili siya na isa sa mga Architect na magdidisenyo ng isang malaking building sa Sydney.

"Ganoon ba? Kung ganoon ay tatawagan ko si Nery para may makatulong ka. Hindi naman busy ang taong iyon," Nagsimula na kaming maglakad patungo sa aking opisina sa Restaurant.

"Ipapadeliver ko na rin ba Ma'am ang mga supplies na in-order natin noong nakaraan?"

Umupo ako sa aking swivel chair at kinuha ang aking laptop.

"Ang kalahati muna ang ipa-deliver. May mga stock pa tayo para sa kakailangan nating mga supplies."

"Ang supplies po ba ng mga spices, Ma'am?"

"Hindi ba't pinaalalahanan ko na ang mga nasa kitchen na ipaalam sa akin kung kailangan nang magpadeliver?"

"Yes, Ma'am. Pero hindi po---"

"Alright. Ipadeliver mo. At isa pa, isasabay ko na rin ang pag-inventory ng mga stock at mga ipapadeliver mamaya kapag nakabalik na ako."

"Okay po, Ma'am." Yumuko si Caline at lumabas na ng aking opisina. Hindi pala nagawa ni Von ang iba pang gagawin niya.