4 sene sonra...
Sena tıp fakültesinden mezun olduğunda artık Alper ile evlenmeye hazırdı fakat yine de kimsenin bu durumdan haberi yoktu. 4 seneden beri ilişkilerini bir şekilde gizli tutmayı başarmışlardı abla kardeş ve artık Sena evlenmek istiyordu. Genç yeni bir doktor olmasına karşı yurt dışında eğitimini alıp kendi ülkesine dönecekti. İstediği buydu ve sınavları da kazanmıştı. Seda ise okuduğu güzel sanatları da bitirdikten sonra daha çok babasının şirketinde vakit geçirmeye başlamıştı.
*
"Abla evlenmek istiyorum."
Seda çalışma masasında duran ve hemen hemen yarım saattir baktığı dosyadan başını kaldırıp kardeşine baktı.
"Bunu istemek hakkın ama nasıl açılacağını, nasıl yapacağını biliyor musun?"
"Abla, annem ve babam illa ki anlamışlardır. Şu dört sene de kaç kere yakalandık Alper ile sende biliyorsun."
Kendi ilişkisine bakıldığında, Sena daha yakın bir ilişki sürdürmüştü, evet, haklıydı kardeşi.
"Tamam. Biliyorsun ben sana her zaman destek olurum."
"Akşam yemeğinde bu meseleyi halledeceğim ve yurt dışına eğitimine giderken Alper ile evli olmak istiyorum. Belki de dönmeyebilirim."
"Yaşamak istediğin hayatı az çok biliyorum. Aslında ne kadar önermesem de ve desteklemesem de, sana destek olacağım. Abla olmak bunu gerektirir."
"İyi ki ablamsın."
Sena gittikten sonra, Seda da dosyayı incelemeyi bitirdi. Akşam olduğunda hepsi aynı masada buluşmuşlardı. Ziya Bey konuşmaya başlarken, Sena nasıl açılacağını, açıklayacağını düşünüyordu ve dolayasıyla fazlasıyla dalgındı.
"Şirket nasıl gidiyor bakalım?"
"Baba valla uzun zamandır ben böyle zorluk görmedim."
"Eh kızım koskoca şirketi yönetmek kolay mı? Küçüğünden fayda göremeyeceğiz, bari büyüğünden görelim, öyle değil mi? Ben sizi boşuna yapmadım."
Ziya Bey gülmeye başladığında, keyfinin yerinde olduğunu oldukça göstermişti. Seda gözlerini devirdiğinde, Sena ile göz göze geldiler ve Seda başıyla babasını işaret etti. Sena bakışlarını babasına çevirip gülümsedi.
"Baba."
"Efendim, Sena."
"Baba ben sizinle konuşmak istiyorum."
"Özel mi kızım?"
"Hayır, babacığım. Uzun zamandır göz önünde olan bir meseleydi ve ben saklamaktan, kaçmaktan yoruldum."
"Alper yani."
Ebru Hanım dikkat kesildi. Sena sessizce başını onaylarcasına yukarı ve aşağı salladı.
"Baba ben, ben, ben..."
Sena derince bir nefesi ciğerlerine çektikten sonra gözlerini kapatıp nefesini dudaklarının arasından verdi. Fazlasıyla gergindi ve bu gerginlikle başa çıkamıyordu. İlk defa titriyordu. Babasının karşısında ilk kez nasıl bir tepki alacağını kestiremiyordu.
"Ben, biz Alper ile evlenmek istiyoruz."
Ziya Bey, ne diyeceğini bilemedi. Kızı evlilik için izin istiyordu. İlk önce Seda'ya baktı ve Seda babasına yalvaran gözlerle bakarken, eşi Ebru Hanım'a baktı. Ebru Hanım şok içerisindeydi. Dudakları hafif aralıktı ve bakışları kızının üzerindeyken dahi donuktu. Ziya Bey derin bir nefes alıp ardına yaslandı.
