Mehmet ile Seda'nın birbirlerine açılmasının ardından bir ay geçmişti. Sena ile Alper de olduğu gibi Mehmet ve Seda da her şey yolunda gidiyordu. Ebru Hanım vakıf ile ilgilenirken, Ziya Bey de şirketle başa çıkmaya çalışıyordu. Her şey fazlasıyla yolundaydı ve bu kızları fazlasıyla korkutuyordu. Gökhan ve Kerem'den dahi ses çıkmıyor oluşu ile sürekli düşünen taraflar oluyordu. Mehmet ve Alper, kızları hiç yalnız bırakmıyorlardı.
Kasım ayı İstanbul'un üzerine çökmüştü. Hava çoğunlukla ya parçalı bulutlu ya da yağışlı olarak geçiyordu. Bunun haricinde Alper'in doğum günü yaklaşıyordu ve Sena özel planlar yapmak derdindeydi ama bir türlü ne yapması gerektiğine karar veremiyordu. Hava fazlasıyla, kızlar için bile, sıkıcıydı.
Sena sıkıntıyla nefes alıp verirken, bir yandan da göz ucuyla kitap okuyan Seda'ya baktı.
"Ne yapmam lazım?"
"Hediye alabilirsin, yemeğe çıkabilirsiniz, bir tatil ayarlayabilirsin ve ne yaparsan yap en fazla kendin eğleneceksin. Alper'in bir şeye ihtiyacı var mı? Bunu öğrenmelisin."
Sena gözlerini devirip etrafa bakarken, Seda okuduğu kitabın sayfasını çevirdi. Ablasının haklı olduğunu biliyordu.
"Henüz daha 2-3 aydır çıkıyoruz ve ben, Alper'in aslında neye ihtiyacı olduğunu dahi bilmiyorum."
Seda okuduğu kitabı kapatıp, Sena'ya baktı. Sena fazlasıyla bu konuda acı çekiyordu, farkındaydı.
"Tamam, bana kitap okutturmayacaksın, anladım. Alper'e saat, gömlek, parfüm alabilirsin ya da bilemiyorum, belki de eğleneceğiniz, tatil yapacağınız bir plan yapabilirsin. Aslında bu da bu ay zor gibi malum sınavlar olunca işin içinden çıkılmıyor."
"Hakikaten ya lanet okulun sınavları ile Alper'in doğum günü çakıştı."
"Gerçi bir fark yok, aralıkta da Mehmet'in doğum günü var."
"Sen ne planladın?"
"Hiçbir planım yok aynı senin gibi ama benim önümde hemen hemen daha bir buçuk ay var."
Sena tekrar somurtmaya başladığında, koltuğun yastığını alıp yüzüne kapattı. Kızlar bugün evde kalacakları için Alper ve Mehmet aileleri ile görüşmeye gitmişlerdi ki bu durumu en çok kızlar istemişlerdi. Sena düşüncelerinin arasındayken bir anda sıçradı ve Seda'ya baktı.
"Abla aklıma süper ötesi bir plan geldi."
"Neymiş o süper ötesi plan?"
"Neden Alper ve Mehmet'in doğum gününü bir arada kutlamıyoruz?"
"Özel olmasını filan istemezler mi? Aileleri ile kutlamayı belki de?"
Sena bu düşünceye hak verse de aklına gelen plandan da vazgeçmek istemiyordu.
"Olabilir ama bence bizimle baş başa geçirecekleri bir tatil ve doğum gününü, ailelerine tercih ederler."
Seda gülümsedi ve gözlerini kısıp kardeşini dinlemeye devam etti. Seda'nın içinde bir yerlerde kardeşinin bencillik yaptığına dair bir his olsa da bu his çok çabuk gelip geçmişti.
"Diyorum ki bir kayak merkezine gidelim."
"Adamların doğum günü ve kayak merkezine mi gideceğiz?"
"Ama abla öyle böyle bir kayak merkezi olmayacak. Öyle alelade bir kayak merkezi değil. Herkesten, gözlerden ve kameralardan uzak olacağımız bir kayak merkezi."
