Bir Davetsiz Misafir - (Bitti)

4.Bölüm:"Buldum"

Nehir olduğu odanın kapısının tıklandığı duyunca, hızla kendine çeki düzen vermeye çalıştı. Gözlerini silip, yorganın altından çıktı. Yavaşça ayağa kalkıp kapıyı açtı, şaşırdı kimse yoktu. Geriye çekildi, kapıyı yeniden örteceği sırada tam önünde yerde bir bardak su gördü. Şaşkınlıkla gözlerini etrafta gezdirdi. Kimseyi göremeyince de eğilip eline aldı. Dudaklarında oldukça kuruluk hissediyordu, yavaşça yudumladı.

....

Rüya gözlerini kulağına ulaşan seslerle araladı. Yavaşça yatağında doğrulduğu sırada yer yatağında uyuyan Nehir'i gördü. Uyandırmamaya gayret ederek, oldukça sessiz adımlarla ayaklarını yataktan sarkıtarak indi.

Kapının arkasına asılı olan triko lacivert hırkasını eline alıp odadan çıktı. Oturma odasına kafasını çevirdiğinde, annesini sobayı yakmaya çalışırken gördü.

"Günaydın anne. Yardım etmemi ister misin?"

Zeynep Hanım yanağına öpücük bırakan kızının gözlerine gülümseyerek baktı. Elindeki kibriti yakarak diğer elinde tuttuğu kağıdı tutuşturdu.

"Tamamdır, yandı"

Sobanın üstündeki kapağı kapatınca, Rüya duyduğu seslerle etrafa bakındı merakla. Onu uyandıran sesti.

"Ne sesi bu?"

Zeynep Hanım yerdeki su dolu olan çaydanlığa eğilip eline aldı.

"Abin bahçe kapısıyla uğraşıyor"
"Neden? Bir şey mi oldu kapıya?"

Annesi çaydanlığı sobanın üzerine bırakmıştı bile. Çayı kış aylarında bu güçlü ateşin altında demliyorlardı ve tüpün üzerinde yapılan çaydan daha lezzetli bir çay çıkıyordu ortaya.

"Bozuk olduğunu söyledi"

Rüya merakla arkasını döndü. Bahçeye gitmek isteyerek odadan çıkmak için adım attığında, annesinin sesiyle durdu.

"Bereyi tak ve montunu giy"

Genç kız annesine gülümseyip salonda bulunan küçük vestiyere yaklaştı. İçerisinden montunu çıkarıp üstüne çektikten sonra bereyi de başına geçirdi. Giriş kapısını açıp balkona çıktığında, bahçe kapısında elinde küçük çekiçle ağabeyini gördü. Üstünde siyah eşofman, ellerinde aynı renk eldiven ve başında bere vardı. Kapıya çivi çakıyordu.

"Kolay gelsin Abi, kapı mı bozuldu?"

Seslenişiyle, Ali Demir işini halletmeye çalışarak kardeşine küçük bir bakış attı.

"Dışarıdan zorlayınca açılıyor"
"Her zaman böyleydi"

Genç adam gözlerini kıstı, kapı uzun zamandır böyleydi fakat ilk defa gecenin bir yarısı biri tarafından açılmıştı.

"Daha önce yapmalıydım, sonra gecenin bir yarısında davetsiz misafirlerimiz oluyor"

Rüya gözlerini kıstı, nedenini anlamıştı. Nehir'in bunu duymamasını ümit ederken, Ali Demir aldırmadan tamire devam ediyordu.

"Çok ayıp abi"

Genç adam kapıdaki sürgüyü iyice kontrol edip, kapattı. Dışarı çıkıp, zorlamaya çalıştı. Defalarca itmesine rağmen açılmadığını görünce, gülümseyerek girdi bahçeye.

"Bu iş tamamdır"

Zaferle kardeşine yaklaştı. Ters bakışlarına rağmen, gülümseyip önünden geçerek içeri girdi.