Bir Davetsiz Misafir - (Bitti)

42.Bölüm: 'En Güçlü Savaşçı'

Rüya ve Zeynep Hanım şaşkınlıkla birbirine bakıp genç adama döndüler. Tepkisini merak ediyorlardı.

"Ne işin var burada?"

Diyebildi sonunda adam, gecenin bu saatinde kapılarında olmasına değil, dışarıda olmasına öfkelenmişti. Genç kız derin bir nefes verdi. Elindeki küçük tabağı uzattı.

"Çayınız var mı?"
"Ne?"

Şaşırdı genç adam, gecenin bir yarısında çay istemek için mi gelmişti? Kesinlikle dalga geçiyor olmalıydı.

Kafasını geriye çevirdi genç kız, tam karşıda bulunan, Feriha Hanım'ın boşalttığı eve baktı, yeniden onlara döndü.

"Şey... Ben yeni komşunuzum. Çay içmeden uyuyamam"

Adamın gözleri şaşkınlıkla büyüdü, Zeynep Hanım kızına döndü, Rüya kıza göz kırpıp tebessüm ediyordu.

Ne yapacağını şaşırdı, kapının köşesini sıktı. Hızla itti, kızın yüzüne kapattı.

Arkasını döndü, annesinin ve kardeşinin gözlerine bakmadan içeri geçti.

Rüya şaşkınlıkla bekliyordu, gözleri annesine döndü. Zeynep Hanım kafasını aşağı yukarı salladı, kızın yüzünde tebessüm belirdi. Ondan beklediği onaydı bu.

Hızla kafasını eğdi, önünde bulunan terliklerden birini ayaklarına geçirdi. Basamakları indi, koşar adımlarla kapıya yaklaştı.

Çengeli hızla çekti, gözleri genç kızın gözleri ile buluştu, hala elindeki çay altlığı ile bekliyordu.

Üzgün veya şaşkın değildi, çünkü adamın böyle bir tepki vereceğini çok iyi biliyordu artık.

"Nehir"

Tebessüm etti, şaşkındı. Bakışları karşı kaldırımdaki eve kaydı.

"Gerçekten sen mi oraya taşındın?"

Genç kız kafasını aşağı yukarı salladı, yüzünde çekingen bir mutluluk vardı.

Zihni bu sokağa ilk geldiği geceye gitti. Kendini zorla da olsa dahil etmiş ve sonrasında adamın inadına, sinirine ve inkarına rağmen buraya yerleşmişti.

Biliyordu genç kız, yine zor olacaktı. Yine adam keçilik edecek, belki de yine onu göndermek için elinden geleni yapacaktı ama o yine başaracak ve ona sahip olacaktı.

"Çok sevindim"

Nehir tebessümle genç kızın yüzüne baktı, kollarını boynuna doladı. Gözlerini kapadı, yanında olduğu, ona bu gücü yeniden verdiği için teşekkür etti.

Yavaşça geriye çekildi, gözleri Rüya'nın gerisine kaydı. Balkonda duruyordu Zeynep Hanım. Derin bir nefes verdi genç kız, yanına yaklaşmak istedi, çekindi.

Vereceği tepkiden korktu. Bakışlarını gerideki ondan uzak tutmaya çalışıyordu.

Kalbi delicesine atmaya başladı, çünkü kadın önündeki iki basamağı iniyordu. Yanlarına yaklaştı, genç kız kafasını eğdi.

Bunca zaman onu kızı gibi gören bu anneye söylediği tüm yalanlar zihninde yer alıyordu. Yaptığından büyük utanç duydu.

Sessizdi Zeynep Hanım, bakışları önce kızının gözleriyle buluştu. Derin nefes aldı, elinin tersini uzattı.

Nehir yavaşça kafasını kaldırdı, eline baktı. Gözleri onun gözleriyle buluştuğunda tebessüm ettiğini gördü.

Tüm kalbini o anda bir rahatlama sardı, hızla uzatılan eli tuttu, küçük bir öpücük bıraktı.