My Super Shy Boyfriend

37th Chapter: Peace of Mind

IT HAS been a long night.

Heto ako ngayon, nakahiga na sa tabi ni Tray at magkayakap para magkasya kami sa hospital bed niya. Nang dumating ako sa room niya kanina, hindi kami nag-usap. Ibinuka niya lang ang mga braso niya at yumakap naman ako sa kanya.

Ang mga mommy namin ang nagbabantay sa'min ngayon pero nakatulog sila sa dalawang couch ng kuwarto. Ang mga daddy naman namin, magkasama ngayon sa police station at sinisiguro nilang makukulong si Hendrick at hindi na makakatakas.

Oo, si Hendrick nga ang assailant ni Tray at ang intruder ng condo ko.

That stalker is really insane.

Nahuli si Hendrick dahil na-spot-an ng mga pulis sa CCTV ang kotseng ginamit niya nang atakihin niya si Tray kanina. Sinundan nila ang kotse hanggang sa mahuli si Hendrick na sinubukan pang tumakas bitbit ang laptop niya. Nakita sa kanya ang keycard na ninakaw niya sa boyfriend ko. Sa laptop naman niya, makikita ang mga files na naglalaman ng schedule ni Yuni (na nagsabi na sa mga pulis ng tungkol sa pang-i-stalk sa kanya ni Hendrick). May mga pictures pa ro'n ng basement ng building kung nasa'n ang IT Teen's Magazine. Gano'n din ang pictures ng condo namin ni Tray. Meaning, planado talaga ang lahat ng mga ginawa niya.

Anyway, Hendrick will surely pay for his crimes.

"Sinundo na si Yuni ng parents niya," pagbabalita ni Tray sa'kin na bumasag sa katahimikan sa pagitan namin. "I heard they also cancalled their trip abroad to make sure that this incident won't affect Yuni's mental health. They're also filing a complaint against Hendrick for stalking their daughter."

"I don't think Hendrick is on his right mind, though," sabi ko naman sa nag-aalalang boses. "No'ng nasa police station kasi ako with my parents, narinig ko ang mga sinasabi ni Hendrick sa mga pulis. According to him, gusto niya lang daw tulungan si Yuni. He said he just wants the girl he loves to be happy with the man she loves even if it breaks his heart. You know what, baby? He talks as if his life is a drama and he's the main star. Meron kaming Psychology class and if my memory serves me right, merong mental illness na gano'n ang symptom."

"We don't have the license to judge whether Hendrick is suffering from a mental illness or not," maingat na sabi ni Tray. "Hintayin na lang natin ang mga professional na magsabi kung ano nga ba ang kondisyon niya. Kung sakali mang hindi siya makulong dahil may sakit siya, wala na tayong magagawa kundi tanggapin 'yon. He needs professional help and we won't take that away from him despite the things he had done to us."

Tumingala ako sa kanya para makita ang mukha niya. "That's so mature, baby boy. Sa'ting dalawa, ikaw ang mas nasaktan pero ngayon pa lang, parang napatawad mo na siya."

"I'm just grateful that you weren't hurt," sabi niya. "Bomi, para sa'kin, mas worse ang na-experience mo. Hendrick attacked me physically but he attacked you psychologically. Alam kong na-trauma ka sa nangyari kasi kahit sino naman, matatakot kapag pinasok ng kung sino ang condo unit nila." Bumuga siya ng hangin na parang kinakalma ang sarili, saka gumuhit ang frustration sa mukha niya. "I'm sorry, baby. I wasn't there when you needed me most."

Marahan siyang umiling. "That's not true, Tray. Kung hindi mo agad napansin na fake keycard na 'yong nasa wallet mo, hindi natin mapapatunayan ang connection ng pag-assault sa'yo at sa pag-trespass sa condo ko." Pinatong ko ang kamay ko sa pisngi niya. "Thank you for saving me even though you weren't physically there for me."

"You're not upset with me anymore?" parang batang tanong niya. "I'm so sorry for hurting you, Bomi. Na-realize ko nang mali ako para hindi alagaan ang sarili ko at unahin ang ibang tao kahit alam ko namang nag-aalala ka for me. I'm sorry for being selfish and unreasonable."

"I was at fault, too," pag-amin ko naman. "Tama ka naman, eh. Kahit anong inis ko sa'yo kanina, hindi pa rin dapat ako nagsabi na makikipag-break ako sa'yo. I'm really sorry about that. Promise, hindi ko na uli sasabihin 'yon ng gano'n kadali. I'll be more careful from now on."

"Me, too," pangako niya. "Bati na tayo, ha?"

Tumango ako. "Yeah, bati na tayo. Sobrang miss na kita, eh."

"I miss you, too, baby girl," malambing na sabi ni Tray, saka niya ko hinalikan sa noo. "We really need to go on a vacation very soon– just the two of us."