KARANLIK SIRLAR

35.Bölüm《Kaçırılma》

Multimedya; Buğlem

Keyifli okumalar☺☺

Zemine vuran topukluların tok sesi geniş alanda yankı uyandırıyordu. Havanın kararmış olması kasvetli ortamı daha ürkütücü gösterdi.Genç kadın bundan zevk alırcasına dudak kıvırdı. İşlerinde sürekli sorunlarla karşılaşmasına artık alışmıştı. Ama bu sefer aklındaki gerçekleştirmekte kararlıydı. Ne olursa olsun elinden kurtulamayacaklardı. Onlarla kedinin fareyle oynaması gibi oynamış kaçacak delik bırakmamıştı. Zaferine ulaşmasına onları mağlup etmesine çok az kalmıştı.

  Genç kadın elinin açarak önüne getirdi. Boş gözlerle eline baksa da  elini yumruk yapıp sıktı. 'Çok yakında avucumda olacaksınız küçük fareler' Düşüncelerini bölmek zorunda kalan kapısı çaldığında kaşlarını çatıp otoritesini geri bürüdü. Sert gözleri karşısındakini korkudan titreten güce sahipti. Üzerindeki resmi beyaz kıyafetini düzeltip masasına oturdu.

"Gel!"

Kapı aralanıp içeri yardımcısı girdiğinde yüzündeki tavır hoşuna gitmişti. Tepkisiz, sadece işine odaklanan sadık bir tavır. Yardımcısı başıyla saygıyla selam verirken patronun masasına gitti. Koluna sıkıştırdığı dosyaları masaya koyarken işine odaklanan yüz ifadesi karşısındaki kadını buldu. Kadına sadık olsa da gözlerinden tedirgin olduğu da bir gerçekti. İş hayatları boyunca genç kadının yanında durmuş, bütün işlerini halletmişti.

"Etraflarındakiler hakkında istediğiniz tüm bilgiler efendim."

Genç kadın dosyayı elleri arasına alıp açtığında tüm kişilerde göz gezdirdi. 'Güzel' Diye düşündü. 'Bize karşı gelmelerinin hesabını verecekler!' Gözü sarışın bir çocukta takılı kaldığında dudağı küstahça kıvrıldı. Onlar oyuna asıl şimdi başlamışlardı. Açık dosyayı yardımcısına uzatıp çocuğu gösterdi. 

"Bu sarışın çocuğu bu akşam burada misafir edin."

Yardımcı usulca onaylayıp dosyadaki çocuğun bilgilerini telefonuna kaydetti. Gözleri patronuna kaysa da kısa bir an duraksadı. Bu konuyu açmak her seferinde onu geriyordu. Patronun hassas olduğu konuyu dile getirmek için tüm cesaretini topladı. 

"Efendim, söylemem gereken bir şey var"

Genç kadın tek kaşını kaldırıp yardımcısına baktı. Önemli bir şey söyleyeceği belliydi. Yoksa onun bu kadar tedirgin olacağını düşünmüyordu. Başını söylemesi için hareket ettirdi.

"Eylem... Durumu her geçen gün kötüye gidiyor."

Genç kadın duyduğu isimle buz keserken içten içe telaş her tarafını sardı. Onu kaybedemezdi. Gerekirse onun için herkesi öldürür ama yinede onun ölmesine izin veremezdi. Asla!

"Daha iyi doktorlar bulun. Yurt dışından en iyi cerrahları getirtin. Denekler elimize geçene kadar acı çekmemesini sağlayın! Duydun mu beni!"

Yardımcısı bu kükreme karşısında yerinden sıçrarken omuzlarını kastı. Elleri tuttuğu telefonu kıracak gibi sıkıyordu. Zaten en iyi doktorlar bakıyordu kıza. Ama bunu patronuna söyleyemezdi. Genç kadına başını olumlu yöne sallarken boğazını temizledi.

"Anlaşıldı efendim."

Kadın öfkesinden ve endişesinden kırıp dökmek istiyordu. Canından çok sevdiği kızının bu halde olması yüreğini dağlıyordu. Her ne olursa olsun her şeyi yerine koyacaktı. Her şey olması gibi gidecekti. Kimse de buna karışamayacaktı!