KARANLIK SIRLAR

24.Bölüm《İlk aşk》

Keyifli okumalar☺☺

"Başak Öztürk eşi Ömer Öztürk. 30 yaşındalar ,yaşadıkları yer bilinmese de Başak Öztürkün yetimhaneye düzenli olarak giriş yaptığı görülüyor.Haftada iki kez. Pazartesi ve Cuma günleri."

"Günler benim o eziyetleri gördüğüm zamanla uyuşuyor"

Gözümü Bahadırdan çekip tekrar bilgisayar ekranına çevirdim. Gerçek hali açıkken neden kendini kapalı ve mavi gözlü olarak gösterdi ki. Onu tanımamı neden istemiyordu anlamıyordum. Adı bile yalan olan bu kadına güvenmem söz konusu bile değildi. Bana bu kadar yalan sunduğuna göre sakladığı çok şeyler olmalıydı.

Ve Ömer Öztürk

Dudağımın kenarı kıvrılırken başımı hafiften salladım. Demek babamda yaşıyor ve bu işin içinde. Gerçekten harika bir hayatım var! Annem ve Babam beni bir bilinmezlik denizinde boğulmaya mahkum bırakırlarken akıllarından ne geçiyordu acaba. Neyi hedefliyorlardı amaçları neydi bilmiyorum ama hayatıma daha fazla karışmalarına izin verecek değildim. Önce her şeyi en ince ayrıntısına kadar öğrenecek sonrada bana yaptıklarının karşılığı olarak da sonlarını getirmeyi hedefliyordum.

"Ne planlıyorsun"

Bahadırın sesiyle düşüncelerimden sıyrılırken sırıtarak ona baktım. Artık üzülmek ve acı çekmeyi kendime yasaklıyordum. Ne kadar benim üzerime gelirlerse bir okadar karşılığını da bulacaklardı. Artık karşılarında küçük bir kız çocuğu yoktu.

"Sonumu getirmeyi amaçlayanların sonunu getirmek!!"

Dediğim şeye kaşlarını çatarken beni anlamaya çalışır gibi baktı.

"Onlar senin ailen.... bu sana bir şey ifade etmiyor mu?"

Kafamı hayır anlamında sallarken elimi silah şekline getirip bilgisayarda görünen ama bana yabancı gelen kadına doğrulttum.

"Hayır! Benim ailem beni yetimhaneye bıraktıklarında öldüler zaten. Şuan sadece ne istiyorum biliyor musun?"

Kaşlarını kaldırırken ne dercesine yüzüme baktı. Tekrar sırıttığım da silahı ateşlemiş gibi yaptım.

"Gerçekleri öğrenmek ve bam bam bam!"

Ruh halimi sorgulamayı bıraktığım için üzerimdeki bakışları umursamadım. Artık kimse umurum da değildi. Hakkettiklerini acımasızca bulacaklardı.

"Değişiyorsun"

Ona anlamamış gibi bakarken derin nefes alıp bilgisayarla uğraşmaya devam etti.

"Gözlerini intikam hırsı bürüyor kızıl.  Bu senin hakkın olsa da dikkat et." Başını çevirip bu sefer gözlerime bakarak devam etti. "İntikam, kin, öfke ve nefret seni başta savaşmak için güçlendirse de sonradan zehirli bir sarmaşık gibi seni yeyip bitirecek bir güce sahipler. Kendini bu kadar kapatma derim"

Bir şey demeden öylece yüzüne baktım. Bunun farkındaydım zaten ama başka seçeneğim yok . O dörtlüye sarılmak bana hayatta kalmayı öğretiyordu.

"Bunu zaten biliyorum"

Somurtarak önüme döndüm. Bahadır da daha bir şey demeyip bilgisayarda bir şeyler araştırırken aklıma o ev geldi. Başak denen kadın hala o ormandaki evde olabilir mi acaba diye düşündüm. Bir anda ayağa kalkarken Bahadır bana baktı.

"Ben Balıkesire gidip geleceğim"

"Sebep"

"O kadın beni ormanda bir eve getirmişti. Hala orada olabilir"