Chapter 19😈
Nagsimula ng mag impaki si Lisa habang lumuluha ang sakit,naninikip yung dibdib niya bakit ganon?
Manang Roseng:Lisa san ka pupunta?
Hinarap niya si Manang Roseng na nagsalita mula sa likuran niya,pagharap niya agad niya itong niyakap.
Lisa:Ma mimiss ko po kayo manang Roseng...
Sambit niya habang lumuluha,Agad namang hinagod ni Manang Roseng ang likuran niya.
Manang Roseng:Ano bang pinagsasabi mong bata ka?
Lisa:Aalis na po ako..
Dahil sa sinambit niya ay binaklas ni manang roseng si Lisa mula sa pagkakayakap nito.
Manang Roseng:Ano?
Lisa:Opo aalis napo ako..
Ayaw niya na sabihin yung dahilan papalabasin niya nalang na aalis na siya,bahala na ang bibig niyang magsinungaling.
Manang Roseng:Ano bang nangyari bata ka?
Umiling lang si Lisa na nakayuko habang umiiyak.
Manang Roseng:May ginawa ba sayo si Sir jungkook?
Umiling lang si Lisa at tinalikuran si Manang Roseng at ipagpatuloy ang pagiimpake
Manang Roseng:Sumagot ka nga!
Lisa:Kailangan ko na pong umalis manang Roseng nakapagpaalam na po ako kay sir jungkook.
Humarap siya kay manang Roseng.
Lisa:At sana po kayo na po ng bahalang mag sabi kina maam agatha na umalis napo ako,at paki sabi din po na salamat sa lahat ng tulong ni maam agatha.
Manang Roseng:Ano bang pinagsasabi mo?
Lisa:Mamimiss ko po kayo manang Roseng.
Manang Roseng:Nababaliw ka na ba?
Lisa:Hindi po,aalia na po talaga ako.Mamimiss ko po talaga yung pagiging inay nyo po sakin.
Niyakap niya ulit si manang Roseng at humagulgul sa iyak.
Manang Roseng:Sabihin mo nga aakin kung ano ba talaga lisa,naguguluhan nako aayng bata ka!
Lisa:Paalam manang Roseng magingat po kayo.
Kumalas ng pagkakayakap si Lisa kay Manang Roseng at kinuha nito ang bag niyang malaki
Manang Roseng:Aalis ka ba talaga?
Lisa:Opo,magingat po kayo.
Manang Roseng:Bakit biglaan?
Lisa:Basta po.
Pinahid ni Lisa ang mga luha niya.
Lisa:Salamat manang Roseng magiingat kayo parati mamimiss ko kayo..
At sa pagkaktaong yun unti unti ng tumalikod si Lisa at unti unti ng lilisanin ang Masion na iyon.
SI JUNGKOOK NAMAN AY NAGLULUKSA PA DIN SA pagkabasag ng glass statue for how many years he take care of that statue,but in the blink of an eye its broke.
Tanging yun lang ang pinakaiingatan niya sa lahat lahat kaya ayaw na ayaw niya ngkasambahay dahil mga tanga ito.
At tanga talaga niya dahil kasamabahay niya si Lisa ngunit kampanting kampanti pa siya na papasukin si Lisa sa loob ng kwarto niya,lahat pala talaga na mga mahihirap at walang pinag aaralan ay pari-pariho mga tanga at burara!
Jungkook:Stupid!
Sambit niya sa sarili,hindi niya kayang itapon yun kahit na basag na iyon,importante yun sa kanya na naging parte na ng buong buhay niya.
Napadako ang tingin ni Jungkook sa bintana niyang nakabukas bumuhos ang malakas na ulan!
Tumayo siya at tinignan ang labas, malakas nga ang ulan.
Napaisip siya.
Jungkook:I dont care if nasa labs siya.
.
.
.
Jungkook:I said I dont care!
.
.
.
.
Jungkook:Damn it!
Namalayan niya nalang ang sarili na bumaba at kunin ang susi ng kotse niya ng biglang nagtanong si manang Roseng.
Manang Roseng:San po kayo pupunta sir? Malakas po ang ulan sa labas dilekado po.
Jungkook:I know.
Tanging sambit ni Jungkook at tuluyan ng lumabas sa mansion at agad agad na sumakay sa kotse at pinaharurut iyon.
Jungkook:What the f*ck am I doing? its dangerous in the middle of rain! Im risking my life just to find that woman? What the f*ck!
Sambit niya hindi niya alam kung paano ba pigilan ang sarili niya! Bakit ganon?
Hindi niya mapaliwanag kahit ayaw ng isip niya may parte sa katawan niyana hanapin si Lisa dahil yun ang nananaig at hindi ang isip niya.
NIYAKAP NALANG NI LISA ANG SARILI DAHIL SA GINAW NAKAUPO SIYA SA gilid ng kalsada habang basang basa na, wala siyang nakikitang masisilungan kaya napaupo nalang siya sa gilid ng kalsada habang giniginaw.
Lisa:Ang lupit niyo naman sakin lord...
Nanginginig na siya dahil sa sobrang ginaw.
Lisa:Patigilin nyo naman yung ulan lord mamatay ako ng wala sa oraa nito ehhh.....
Sambit niya nagdadasal siya na sana magkaroon man lang sana ng himala...
DUMAAN ANG 30 MINUTONG MALAKAS ang ulan at hindi na kaya ng katawan ni Lisa hinang hina na siya na parabang unti unti na naging blurry ang paningin niya.
Naramdamn niyang may humintong sasakyan sa harap niya at pagkakataong na niyang humingi ng tulong.
Lisa:Tulonggggggg....
Sambit niya habang unti unti ng naging itim ang pananaw niya naramdaman nyang may yumugyug sa kanya pero hindi na kaya ng katawan niya.
TO BE CONTINUED~
