Chapter 47😈
Nasa paaralan na si Jungkook at ang anak niya.
Napatingala muna siya sa gate at bumuntong hininga bago inayang pumasok na sila ng anak niya.
Lalisa:Daddy are you ok? You look pale.
Jungkook:I'm just nervous baby.
Lalisa:Chill daddy.
Jungkook:I'll try.
Nang tuluyan na silang makapasok,ay dere-deritso silang nagtungo sa classroom ni Lalisa.
Nang makarating sila sa Room ni Lalisa ay napahinto si Junhkook dahilan para mapahinto rin ang anak.
Lalisa:Daddy papasok nako sa Room.
Hindi sumagot si Jungkook.
Lalisa:Daddy!
Napatingin si Jungkook sa anak niya dahil pinisil nito ang kamay niya.
Jungkook:Oh yes baby.
Yumuko si Jungkook saka hinalikan ang noo ng anak niya.
Jungkook:Be a good girl ok? Ingat ka.
Nakangiti niyang tugon sa anak.
Lalisa: I'm always a good girl daddy.
Jungkook:Good, just call me kung uwian niyo na ok?
Lalisa:Copy daddy.
Tumayo ng tuwid si Jungkook at pinapasok muna niya ang anak sa Room bago tuluyang umalis.
Siguro hindi muna sa ngayon may trabaho pa si Lisa at ayaw niyang makaabala.
Baka siguro mamaya pag uwian na ng mga estudyante nito.
HAPON NA AT TUMAWAG NA SI LALISA NA UWIAN NIYA KAYA DALI DALI SIYANG NAGMANEHO PARA PUNTAHAN ANG ANAK NIYA SA PAARALAN NITO.
Nai-park niya na ang sasakyan at dali dali siyang bumaba.Nang makarating siya sa gate ay nandoon na si Lalisa nag-aantay na sa kanya.
Jungkook:Hello baby.
Lalisa:Hello daddy! Lets go?
Jungkook:Baby? Nasa loob pa ba ang teacher mo?
Lalisa:Ayeeeeii kakausapin niya na si teacherrr.
Natawa nalang si Jungkook sa pangaasar ng anak niya.
Jungkook:Can I have a favor?
Lalisa:Sure daddy.
Jungkook:Amh, pwede bang mauna kana sa car?
Lalisa:Sure naman.
Inihatid ni Jungkook ang anak sa kotse at binalaan itong huwag na huwag lalabas at doon lang ito.
Habang naglalakad siya patungo sa Classroom ni Lisa ay dama niya na ang kaba.
Pano kung gagawin nanaman nito ang ginawa sa kanya noong isang gabi?
Ang daming pano,pero hindi siya susuko ngayong wala na siyang problema.
Ilang minuto lang ang inabot bago niya narating ang classroom ni Lisa, hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya sa sobrang kaba.
Bahala na!
Agad agad siyang pumasok doon!
ABALA si Lisa sa mga ginagawa niya dahil card giving nanaman at kailangan niya ng ipasa iyon sa principal para mapirmahan iyon at ma destribute na bukas.
Nang may maramdaman siyang pumasok sa classroom niya.
Nag-angat agad siya ng tingin.
Mag-sasalita na sana siya para batiin iyon ngunit naiwan iyon sa ere amg sasabihin niya ng makita kung sino iyon.
Jungkook:Hi.
Lisa:A-anong g-ginagawa m-mo r-rito?
Naging utal utal na si Lisa dahil sa gulat at ngayon ay unti unti ng bumibilis ang tibok ng puso niya.
Jungkook:I'm here to talk to you. Please this time dont push me away.
Nagmamakaawang tugon ni Jungkook,sabik na sabik na siya kay Lisa miss niya na ang kakulitan nito.
Lisa:Thats the right way. Please lang I'm busy, I have to finish this!
Jungkook:I'll wait.
Lisa:Umalis ka na please lang?
Jungkook: Nope.
Lisa:May boyfriend na ko Jungkook! At ayaw kung makita ka niya rito dahil baka mag away lang kami.
Jungkook:I dont care.
Lisa:Wag mo namang gawin sakin to! Masakit na nga yung pinaranas mo sakin noon, uulitin mo pa?
Hindi nakapagsalita si Jungkook talagang pinakmukha talaga nito na sinaktan niya talaga ito.
Jungkook:I-I'm sorry.
Lisa:Sana wag mo ng ulitin yung ginawa mo,makakaalis kana.
Jungkook:I miss you.
Lisa:TIGILAN MUNA TONG KAHIBANGAN NATO! ANO BA! UMALIS KA NA!
Hindi na nagawang makapagtimpi si Lisa dahil sa galit na nararamdaman.
Lisa:PAMILYADONG TAO KA NA JUNGKOOK! AT MAY BOYFRIEND NAKO! KAYA SANA YUNG NAKARAAN NATIN IBAON MUNA YUN KASI TAPOS NAYON TAPOS NA TAYO!
Jungkook:I'm here to talk to you properly not this kind of talking. Alam mo bang walang araw na di kita inisip? Walang araw na hindi kita iniyakan? Kaya masakit palang marinig mula sayo na napakadali lang kalimutan yung nakaraan,kasi Lisa I am willing to beg and kneel in your front just to get back the old.Yung walang problemang iniisip,nagbabangayan at iba pang mga masasayang alala natin.
Pinahid ni Jungkook ang mga Luha niya.
Jungkook:I have one last question. Do you still love me? Kasi kung wala na ako na mismo ang lalayo sayo.
Hindi nakasagot si Lisa,mahal niya pa ito pero sa pagkakataong to ayaw niyang maging selfish ayaw niyang makasira ng pamilya! Kaya kahit masakit sa pangalawang pagkakataon siya na ang muling magpaparaya.
Lisa:Hindi na kita mahal.
Nakayukong sambit niya dahil nagbabadya ng tumulo ang nga luha niya.
Jungkook:Tignan mo ang mga mata ko at sabihin yang mga katagang yan!
Bakit ganito? Bakit pa ulit ulit nalang siyang nasasaktan ng ganito?
Ang bigat bigat ng pakiramdam niya at gusto niya ng maglupasay parang hindi niya na kaya!
Jungkook:Tell me! Tignan mo ko!
Nag angat ng tingin si Lisa at tinignan ng diretso si Jungkook pero ang mga luha niyang malulusog ay patuloy na sa pagbagsak.
Lisa:Hindi na kita mahal.
Parang nanigas si Jungkook sa kinatatayuan niya!
Hindi na talaga siya mahal nito! Ang daya daya! Samantalang siya yung pagmamahal niya para kay Lisa hindi man lang nawala!
Ang saklap ng mundo!
Jungkook:I thought kung maghihiwalay na kami ni Sana pwede na maging tayo pero mali pala ako.Thank you for your honesty it means a lot to me, sana masaya ka na sa bago mo wish you all the best.Goodbye.
Sa pagkakataong to tumakbo si Jungkook gustong gusto niya ng humagulgul sa pag iyak, dahil ang sakit sakit ng pakiramdam niya!
NANIGAS SA KINATATAYUAN SI LISA DAHIL SA HULING NARINIG NIYA MULA KAY JUNGKOOK!
To be continued~
