Chapter 41😈
Hapon na at tapos na ang klase ni Lisa.
Nakaupo siya sa teacher table niya dahil kailangan niya pang gumawa ng reports para ipasa iyon sa principal.
Nang maramadaman niyang may nakatingin sa kanya.
Nag angat siya ng tingin. Si Lalisa, palagi talaga itong huling lumalabas para kausapin siya.
Lisa:Hindi ka pa uuwi baby?
Tumayo ito at lumapit sa kanya.Umupo ito sa gilid kung saan may upuan roon.
Lalisa:I dont want to go home.
Bakas sa mukha nito ang kalungkutan.
Lisa:Why?
Lalisa:Just I don't want.
Lisa:Is there any problem? Teacher will listen.
Nag angat ng tingin si Lalisa.
Lalisa:My mommy always get angry with me and scolded me,so that I dont want to go home.
Lisa:What? Why?
Lalisa:I dont know,it hurts because she treat me like a trash not her daughter.
Wika nito at nagsimula ng manubig ang mga mata nito.
Lisa:Hey dont cry.
Lalisa:I want to ask if I am just adopted,because teacher everytime I see mom everyday I want her attention and love but she couldn't give me that.Only dad.
Lisa:Baby....
Wika ni Lisa awang awa siya sa bata,kung anak niya ito ituturi niya itong parang kayamanan na palaging inaalagaan at minamahal.
Akala niya masaya ang buhay ng bata,pero mali pala siya.
Lalisa:If I have a chance to choose my mother I would choose you teacher because you loved me not just your student but you treat me like it is your own child ,but my true mom..
Hindi nito natapos ang sinasabi ng bata at tinakpan nito ang mukha at doon umiyak ng husto.
Ang nagawa nalang ni Lisa ay ang yakapin ang bata at hagurin ang likod nito para patahanin.
Sa murang edad nakaranas na pala ang batang ito na mapait na buhay, masagana nga sa pangangailangan pero sa pagmamahal hindi naman.
Hinayaan muna ni Lisa na umiyak ito sa mga bisig niya dahil alam niyang masakit talaga yun para sa isang anak.
Maya maya ay si Lalisa na ang bumaklas sa pagkakayakap kay Lisa.
Lalisa:I'm sorry teacher because I'm weak.
Lisa:Wala kang dapat ika sorry,alam mo hanga nga ako sayo kasi nakakaya mo ang problema mo sa murang edad.
Lalisa:Even if it hurts I just keep it.And now thank you teacher kasi nailabas ko narin yun,parang gumaan ang pakiramdam ko.
Ngumiti ito habang ang mga malulusog na luha ng bata ay tumutulo pa din.
Lisa:Teacher is always here, handa akong makinig.
Niyakap ng bata si Lisa sa pangalawang pagkakataon.
Lalisa:Thanks a lot teacher.
Lisa:Always welcome baby,minsan talaga napapaisip ako kung ilang taon ka na ba,because you act like a mature.
Lalisa:Teacher I'm just 4 years old.
Sagot ng bata ng makabaklas ito.
Lisa:I know honey,but your attitude and speaking skills dinaig mo pa ako.
