Chapter 21😈
Mag iimpake na sana si Lisa ng marealize niyang wala naman siyang dapat impakehin pero saan ang bag niya? Hindi ba ito dinala ni Jungkook ng mahimatay siya sa kalsada?
Pano na siya? Tuluyan na nga siyang magiging pulubi at siguro tatanggapin niya nalang kung ano ang magiging kapalaran niya.
Ngayon na siya tuluyang aalis dahil magaling na siya at wala na din siyang aasahan dito dahil wala nanaman siyang trabaho.
Napalingon siya sa pinto ng bumukas iyon.
Jungkook:Here!
May itinapon itong bag sa kanya.
Lisa:Ano to?
Jungkook:Your things nabasa yan kagabi kaya pinatuyo ko muna kay manang roseng I change the bag kasi mukha namang hindi matibay yon, and here.
May ibinato ito ulit sa kanya at sa pagkakataong yun ay hindi na iyon bag kung hindi sobre.
Jungkook:Siguro naman hindi ka na maghihirap niyan.
Dahil sa kuryusidad ay tinignan niya ang laman ng sobre.
Lisa:Sobra sobra naman to ahh.
Jungkook:You should be thankful. Pasalamat ka't pinalayas lang kita plus binigyan pa ng pera! At hindi ipinakulong.
Lisa:Ede salamat!
Jungkook:Not sincere.
Nakapamulsa nitong sabi.
Lisa:Salamat ha!
Jungkook:Still.
Lisa:Salamat po...
May payuko pang effects na tugon ni Lisa.
Jungkook: Good. Now you may leave.
Sabay talikod ni Jungkook at naglakad papalabas ng kwarto nito,parang naninikip ulit ang puso ni Lisa na para bang pinipiga piga! Bakit yun ang nararamdaman niya? Ganoon na ba siya kalapit sa mansion nato? Na parang ayaw na niyang umalis.
Pero tumigil ito sa paglalakad na para bang nabitin.
Jungkook:And by the way mom is here,and she's in the sala and I think she's waiting for you,at alam muna kung ano ang dapat mong gawin.
Sa pagkakataong yun ay tuluyan na ngang nilisan ni Jungkook ang kwarto niya.
Pero pano kung magmakaawa ni Maam Agatha na wag siyang umalis at manatili nalang sa mansion nato? Pero may kasalanan siya na dapat pagbayaran at yun ay ang pag alis niya.
Unti unti na niyang iginalaw ang mga paa niya bakit parang naninigas siya? Hindi kailangan niyang pilitin! Kailangan niyang harapin si maam agatha para makaalis na din siya.
Nang tuluyan na siyang nakababa nasilayan na niya ang bulto ni maam agatha naka upo ito sa pang isahang sofa.
Lisa: Maam?
Kuha niya sa atensyon nito dahil abala ito sa pagtipa ng laptop nito.
Maam Agatha:So your living? Jungkook told me.
Lisa:Sorry po maam alam kung nangako ako na huwag umalis pero kailangan ko pong pagbayaran ko ang nagawa kong mali.
Maam Agatha:To be honest masama ang loob ko sayo,because you promise not to leave but you did.
Lisa:I'm sorry po talaga maam agatha kahit ayaw ko man pero kailangan po.
Maam Agatha:Final decision?
Nagdadalawang isip si Lisa na tumango pero pinilit niya nalang tumango at buti nalang nagawa niya.
Tumayo si Maam Agatha at natulos siya sa kinatatayuan nito ng yakapin siya nito.
Maam Agatha:Well then I respect your decision but kung wala ka ng matutuluyan the door is always open for you.
Niyakap niya si Maam Agatha pabalik napakabait talaga nito kahit kailan.
Lisa:Salamat po ng marami maam agatha at yung scholarship ko po isasa~
Naputol ang sasabihin ni Maam Agatha ng sinapawan siya nito.
Maam Agatha:No I will continue supporting you even if your leaving.
Kumalas ng pagkakayakap si Maam agatha at hinawakan ang dalawa niyang pisngi gamit ang dalawang kamay nito.
Maam Agatha:Ok?
Lisa:Maam Agatha.
Maam Agatha: Your like a daughter of mine at hindi ko maatim na makita kang walang maabot sa buhay kaya I'll support you no matter what.
Hindi na mapigilan ni Lisa ang maluha sobrang saya niya.
Maam Agatha:Shhh dont cry...
Pinahid pa nito ang mga luha niya ng walang ka arte arte.
Lisa:Salamat po talaga!
Niyakap ulit ni Lisa si Maam Agatha hindi papala siya magiging pulubi at salamat iyon kay maam agatha.
Maam Agatha:But promise me you will comeback here if you want you are always welcome here.
Lisa:Salamat po talaga maam agatha napakabuti po talaga ng puso niyo utang ko po sa inyo ang buhay ko.
Maam Agatha:Your always welcome hija.
Kumalas na ng pagkakayakap si Lisa at pinulot na niya ang bag para umalis may pera nanaman siya para pangrenta.
Lisa:Paalam po at maraming salamat po maam agatha.
Kasabay non ang pagtalikod niya sa mansion at unti unti ng humakbang ang mga paa niya papaalis sa mansion na iyon. Sa pangalawang pagkakataon.
Ngunit napatigil siya sa paghakbang papalabas ng maymarinig siyang pamilyar na boses.
Unknown:STAY!
To be continued~
