Chapter 37😈
Binabaklas ni Lisa ang mga bisig ni Jungkook na yumayakap sa bewang niya,pero sadyang mas malakas si Jungkook.
Lisa:Please lang.
Jungkook:I love you Lisa,please wag mo naman akong itulak.
Hindi namalayan ni Jungkook na lumuluha na pala siyang nakayakap kay lisa.
Lisa:Yun na nga Jungkook,mahal natin ang isa't isa at yun ang mali nating nagawa.
Jungkook:Loving you is never a mistake.At hindi ko makakaya kung mawawala ka.
Lisa:Hindi pwede Jungkook magkakapamilya ka na,at hindi ko kayang sirain yun.
Jungkook:Ikaw ang mahal ko!
Sa pagkakataong yun ginamit ni lisa ang buong lakas niya para mabaklas siya sa pagkakayakap kay Jungkook.
Lisa:Hindi nga pwede!
Jungkook:I'm willing to sacrifice everything lisa,sabihin mo lang ngayon itatakbo kita kahit saan huwag lang dito sa mansion nato.
Lisa:Hindi ko kayang mang-agaw sa bata jungkook,mas kailangan ka ng anak mo.
Jungkook:Bunga lang siya ng pagkakamali!
Pinahid ni Lisa ang mga luhang namamalisbis sa pisngi niya.
Lisa:Alam ko kung ano ang pakiramdam na lumaki na wala ang mga magulang Jungkook,kaya sana naman wag mong iparamdam don sa bata na wala siyang kalalakihang ama at bunga lang siya ng isang pagkakamali,kasi kawawa yung bata.
Jungkook:Lisa please I want to be with you.
Lisa:Maging ako Jungkook oo, pero kailangan kong magparaya para sa magiging anak mo.
Jungkook:Pwede naman tayong magsama diba? ng hindi ko pinapabayaan ang anak ko?
Umiling si Lisa,lumapit siya kay Jungkook at hinawakan nito ang dalawang pisngi dahil basang basa na iyon ng luha.Maging siya basang basa nadin ang pisngi niya.
Lisa:Kailangan mong magpakasal kay sana jungkook,para sa magiging bukas ng anak nyo.
Jungkook:I dont love her! Damn it!
Lisa:Para sa anak niyo.
Jungkook:Lisa please...Just stay in my side.
Lisa:Siguro ito na yung huli,salamat sa lahat ng pagpaparamdam ng masasayang alala-ala,salamat sa pagmahal na binigay mo sakin,at utang na loob ko sayo yun.
Tinuro ni Lisa ang puso ni Jungkook.
Lisa:Siguro isara mo na yang puso mo para sakin at kalimutan mo na ako.
Sa mga katagang binanggit ni Lisa na iyon parang minamartilyo ang puso niya sa sobrang sakit,masakit man pero kailangan niyang magparaya para sa bata.
Hindi niya kayang mang-agaw sa isang bata,isa lang ang ama at hindi niya pa kayang agawin pa ito mula sa bata.
Jungkook:I.....can't....
Lisa:Kailangan.....
Niyakap ni Jungkook si Lisa hindi niya kaya yung ganito,sa buong buhay niya ngayon lang siya nakaramdam ng ganito kasakit,mas malala pa ito noong naghiwalay sila sa dati niyang nobyo.
Ganito niya ba talaga kamahal si Lisa? Handa siyang isakripisyo ang lahat?
Jungkook:Please lisa I'm begging...
Lisa:Nagmamakaawa din ako Jungkook,kalimutan mo na ako.Nandyan naman si Sana matutunan mo din siyang mahalin.
Jungkook:No! Kahit kailan hindi ko siya mamahalin,ikaw at ikaw lang.
Lisa:Isipin mo nalang siya na ako.
Jungkook:No! She will never be you! Wala kang kapantay! Nagiisa ka lang! Kaya please lisa...Maawa ka.
Lisa:Masakit Jungkook pero tanggapin na natin yung nakatadhana sa atin,na hindi na pwedeng maging tayo.
Sa pagkakataong yun si Lisa na ang bumaklas sa pagkakayakap kay Jungkook.
Lisa:Salamat sa lahat.
Sa pagkakataong yun unti unti na siyang lumayo kay Jungkook,pumasok siya sa mansion para kunin ang mga gamit niya.
Panahon na siguro para umalis siya.
Lisa:Pinagtagpo tayo pero hindi tayo ang nakatadhana...
Hindi na nagawang pigilan ni Jungkook si Lisa.Hindi niya kayang tanggapin,kung kailan na siya nagmahal ng todo,ngayon pa siya masasaktan ng ganito.
Gustong gusto niyang pigilan si Lisa pero alam niyang ayaw nitong magpapigil.
Ayaw niya mang tanggapin ang kapalaran niya pero wala na siyang magagawa,yun na ang nakatakda sa kanya.
Ang maging mesirable sa buong buhay niya.
i would really appriciate if you guys will press the vote botton🙂
