Chapter 20😈
Napabalikawas ng bangon si Lisa ngunit ang pagbangon niyang iyon ay nabitin ng hindi niya pala kayang bumangon.
Nasapo nalang niya ang noo niya dahil masakit iyon.
Naalala niya kagabi nawalan siya ng malay dahil sa lakas nang ulan kagabi.
At nahimatay nalang siya at huling nasambit ay tulong.
Ng maimulat niya ang mata niya ulit ay parang lumuwa ang mata niya ng marealize niyang nasa kwarto siya ni Jungkook.
Nananaginip ba siya? O namamalikmata? Ano ba talaga? Kung nananaginip siya ay gusto niya ng magising na gu-guilty pa din siya sa nagawa niya.
Napadako ang tingin niya sa may pinto dahil bumukas iyon,kumakabog na ang puso niya na para bang nagkakarira dahil sa lakas ng tibok na yun.
Ng makita niya ang pumasok paeang gumuho ang mundo niya! Si Jungkook! Hindi nananaginip talaga siya!
'Lisa Gising!' tanging sambit niya sa loob loob niya.
Napaigtad nalang siya ng maramdaman niyang hinawakan ni Jungkook ang noo niya.
Lisa:A-anong gi-ginagawa m-mo?
Hindi mapigilan ni Lisa ang maging utal utal akala niya ba na ayaw na siya nitong makita? Ehh ano to ngayon?
Jungkook:Kumain ka! Your not feeling well!
Singhal nito sa kanya bakit kailangan pa nitong suminghal!
Tinignan niya ito ng masama akmang babangon ulit siya pero hindi niya talaga kaya.
Naramdaman niyang lumalapit si Jungkook sa kanya dahilan para magkarera ang puso niya.
Kumuha ito ng unan sa gilid niya akala niya hahalikan siya,pagkatapos nitong kumuha ng unan ay hinawakan nito ang ulo niya.
Hinay hinay lang iyon na para bang ang hinawakan nito ay parang babasagin na kailangang ingatan.
Matapos iangat ang ulo niya ay hinawakn nito ang balikat niya at ang unan ay ginamit pansandal sa likuran niya dahilan para makaupo siya.
Lisa:S-salamat.
Hindi niya nalang mapigilan ang magpasalamat.
Akmang aabutin niya ang soup dahil kumakalawa nadin ang tiyan niya kagabi pa siyang hindi nakakain.
Pero si Jungkook ang humawak sa bowl ng soup.
Jungkook:Let me.
Mahinahon na nitong sambit.
Lisa:Kaya ko na.
Jungkook:Really? Pagbangon nga hindi mo magawa.
Lisa:Ede ikaw na!
Kumuha ng kunting souo si Jungkook gamit ang kotsara pagkatapos niyon ay hinipan ito para mawala ang init ng soup.
Jungkook:Nag iisip ka ba? Bakit ka nagpaulan? Magpapakamatay ka ba ha?
Tinignan niya lang ito ng masama havang sinusubuan siya.
Jungkook:Stupid!
Sabay subo nito sa kanya.
Lisa:Ehh sino nagpalayas sakin?
Jungkook:Sino bang may kasalanan?
Lisa:A-ako.O tapos bakit mo ko dinala dito kung may kasalanan naman pala ako! Your stupids more!
Jungkook:I'm that Evil! I have thermometry!
Lisa:Pinagsasabi mo!
Jungkook:Alam mo sa mga taong nakilala ko,ikaw ang pinakabobo!
Lisa:Ikaw siguro wag kang mandamay!
Jungkook:Dont talk to me like that may atraso ka pa sakin! And I can sue you for that.
Lisa:Pinalayas mo na ako diba? At yun ang kabayaran! Kaya hindi muna ako pwedeng kasuhan!
Jungkook:Finish that! And if your feeling well already you may leave the mansion,remember pinalayas na kita.
Sabay tayo nito pero nagsalita siya
Lisa:Ehh bobo ka din naman pala ehh sana hindi mo nalang ako dinala dito kung papaalisin mo naman pala ako!
Lumingon si Jungkook.
Jungkook:Shut up!
Lisa:Hindi ehh! Sana hindi mo nalang ako pinabalik dito kung aalis lang din naman ako,ang sakit umasa na may uuwian pako pero ang totoo wala naman pala dahil pinaalis mo na ako,tama na sana yung isang sakit ehh pero binalik mo ko dito! At doble na yun!
Jungkook:Your in the middle of the heavy rain at hindi makakaya ng konsenya ko na may mangyari sayo!
Lisa:Ano bang paki mo? Eh wala ka namang puso para sa mga katulad ko!
Jungkook:How dare you! Dapat nga magpasalamat ka sakin ehh! kasi kung pinabayaan kita sa gitna ng malakas na ulan na yun Im sure pinaglalamayan na yang katawan mo.
Napatigil si Lisa tama nga naman ito pero ok na din yun at sana wala na talagabg tumuling sa kanya doon total wala nanamang nagmamaha sa kanya nag iisa nalang siya! Wala ng kwenta yung buhay niya.
Lisa:Aalis nako!
Akmang tatayo siya ng dali dali siyang nilapitan ni Jungkook at hinawakan ang dalawang balikat niya at pinahiga siya ulit.
Jungkook:I said aalis ka lang pag magaling ka na!
May diin nitong sambit.
Lisa:Ano bang paki mo? Ehh wala ka namang paki sakin diba?
Jungkook:Pag umalis ka ng hindi ka pa magaling makikita mo!
Lisa:Binabantaan mo ba ako?
Jungkook:Isn't obvious?
Tinignan nalang ng masama ni Lisa si Jungkook ano bang paki nito? Ehh minaliit nga siya nito ehh at wala itong paki sa kanya pero bakit nararamdaman niyang nag aalala ito sa kalagayan niya! Hindi! Hindi niya pwedeng isipin yun!
Napaigtad nalang siya dahil sa lakas ng pagsara ng pinto doon niya lang pala na realize na umalis ito.
Lisa:Aalis ako pag gumaling na ako! Bahala na kung saan man ako mapunta basta mapalayo lang ako sa lalaking yun.
TO BE CONTINUED~
