Chapter 44😈
Hindi makagalaw si Lisa parang sa sirang plaka na pa ulit ulit sa isip niya ang sinabi ni Lalisa.
Naninigas siya na nanginginig na ewan!
Lalisa:Teacher are you ok?
Bakas sa boses ni Lalisa ang pag aalala dahil humigpit ang hawak ni Lisa sa kamay ni Lalisa.
Lalisa:Teacher!
Hindi niya alam kung ano ba ang e rereact sa harap ng bata!
At doon na nga niya napatunayan na ang batang to ang anak ni Jungkook at Sana.
Limang taon na pero masakit parin,parang lahat ng sakit sa limang taon na yun ay parang naipon at humampas ngayon sa kanya! Ang bigat bigat ng puso niya! Parang hindi niya kayang pasanin iyon!
Lalisa:Teacher! Please speak up! What's the problem!
Niyugyug na ni Lalisa ang kamay ni Lisa dahil hindi talaga ito gumagalaw.
Lalisa:Teacherrr!!
Doon nalang bumalik sa tamang wisyo si Lisa ng makita niyang umiiyak na si Lalisa.
Lisa:Baby! omygod! Bakit ka umiiyak?!
Alalang sambit ni Lisa kung hindi niya lang pinahid ang sariling mukha hindi niya namalayan na umiiyak na parin siya.
Lalisa:Bakit di mo ko sinasagot? Kanina pa kita niyoyogyog! Ayaw mo namang makinig!!
Iyak na sabi ni Lalisa pati siya umiiyak narin hindi sa awa kay Lalisa kung hindi sa sakit at bigat na nadaraman niya.
Lisa:Baby Im sorry but teacher is~
Naputol ang sasabihin niya ng may marinig siyang boses sa likuran niya. Natulos nanamn siya sa pangalawang pagkakataon.
Ang boses na iyon ay hinding hindi niya makakalimutan.
Jungkook:Hey! Anong ginawa mo sa anak ko? Did you hurt her?!!
Alam niya kung sino ang nagmamay-ari niyon ang lalaking minamahal niya mula noon hanggang ngayon.
Hindi niya maipaliwanag yung nararamdaman niya may halong sakit at tuwa!
Lalisa:Daddy! Finally your homeee!!
Umalis si Lalisa sa harap niya at tumakbo papunta kay Jungkook.
Tumayo siya pero hindi niya hinarap ang taong nasa likod niya!
Hindi niya alam kung ano ba ang dapat gawin! Natatakot siya sa mga pwedeng mangyari!
Tatakbo ba siya?
O haharapin ito?
Would she run again and again?
Jungkook:Why did you cry did that woman hurt you?
Rinig niya mula sa likod niya! Parang nagkakarira yung puso niya sa sobrang lakas ng tibok niyon! Hindi siya mapakali.
Umiiyak na siya!
Lalisa:Ofcourse not daddy! And she will never do that to me!
Jungkook:Who is she?
Gusto niyang yakapin si Jungkook dahil miss na miss na niya ito.
Lalisa:Meet my best teacher! Hey teacher!
Tawag ni Lalisa sa kanya! Hindi niya kayang humarap!
Wala na siyang mukha na ihaharap pa.
Lalisa:Teacher!
Ayaw niyang magmukhang mahina sa harap ni Jungkook! Umiiyak siya!
Pinakalma niya muna ang sarili.
Jungkook:Hey maam!
Gusto niyang takasan ang gabing ito! Kung bangongot to gusto niyang magising! Ayaw na niya! Masakit na!
Lalisa:Teacher!
Kung ano man ang mangyari sa gabing ito bahala na!
Pinahid niya muna ang mga luhang namamalisbis sa pisngi niya at~
Humarap siya.
PARANG NANIGAS SI JUNGKOOK SA KINATATAYUAN NIYA! HINDI MAARI! NANANAGINIP BA SIYA? O NAMAMALIKMATA KUNG TAMA BA ANG PAGKAKATINGIN NIYA SA MUKHA NA NASA HARAP NIYA.
ANG BABAENG WALANG ARAW NA HINDI NIYA INISIP!
ANG BABAENG WALANG GABING HINDI NIYA INIYAKAN!
ANG BABAENG UNANG NAGPARAMDAM SA KANYA KUNG ANO ANG TUNAY NA PAGMAMAHAL!
ANG BABAENG HINDI LUMABAN SA PAGMAMAHALAN NILANG DALAWA
ANG BABAENG MAHAL NIYA PARIN HANGGANG NGAYON!
Jungkook:Lisa--
To be continued~
