CELESTİAL •jikook•

7. Bölüm |öpücük|

Tut elimi buradan gidelim.
Olmaz demeden dinle beni bi;
Rüzgarım söndü, dindi ateşim.
Ah bebeğim, ben hala deliyim.

Hatıraların ne zamandan beri bu kadar can acıtır olduğunu uzun zamandır sorguluyordum. Göğüs kafesime dolanan örümcek ağları acılarımı örüyordu sanki.

Küller.

Yaşadığım yeri, aynı sofraya oturduğum insanları, beni yıpratan acıların hepsini geride bırakarak yeni bir hayata başlamaya çalışmıştım.

Neden, neden peşimi bırakmıyordu?

Aynanın karşısına patlayan kaşıma bakmak için gelip yine kendimi anlamsız şeyler düşünürken bulmuştum.

Jaebum'un mutfaktan gelen seslerini ve açtığı kısık sesli müziğin arkasında; beynimde bambaşka bir ezgi dolanıyordu.

Sol elim başımın arkasındaki sargıya, ardından da saçlarımın üst kısmına doğru ilerledi.

Sabah uyandığımda aklıma gelen bölük pörçük sahnelerle beni kurtaran kişinin saçlarıma bıraktığı öpücüğü canlanmıştı.

Jungkook'un öpücüğü.

Sanki etrafımda bir toz bulutu varmış da üzerine kokusu serpiştirilmiş gibi hissediyordum.

Beni kucaklayan kolları ve sığındığım göğsü.

Bu yanlıştı.

Geri çekildim.

Ona tutunmam yanlıştı.

Ona tutulmam hataydı.

Hataya düşmeyecektim.

***

Genç adam okulun bahçesinden çıkarken kulaklıklarını çözmeye çalışıyordu. Kapıdan geçtiğinde dolaşan kulaklıklarına sessiz bir küfür mırıldanarak arkasında kime ait olduğunu bilmediği arabaya yaslandı.

"Sinirlenince ayrı bir çekici oluyorsun."

Yaslandığı arabanın kilit sesinin ardından duyduğu tanıdık sesle başını kaldırdı.

Yugyeom.

İşte yine oluyordu. Onu gördüğü an nefesi kesiliyor gibi hissediyordu. Kalbinin üstüne kilolarca pamuk şeker bırakılmış gibi geldi bir an.

Gözleri yavaşça bedeninde süzülürken yutkundu. O, fazla iyi gözüküyordu. Karamel saçlarını eliyle karıştırdı.

Hala karşısında gevşekçe sırıtan genci görünce kaşlarını kaldırarak muzip bir tavra büründü.

"Ne istiyorsun?"

"Hiç."

Dudaklarını yaladı. "Güzel." Sonra yaslandığı arabadan doğrularak yürümeye başladı. "Sana iyi günler."

Kalbinin anormal ritmine küfür ederek adımlarını hızlandırdı.

Arkasında ona sırıtarak bakan bir Yugyeom bıraktığından habersizdi. İçine derin bir nefes çekti genç adam. Bu çocuğun peşini kolay kolay bırakmazdı elbette.

Jaebum okula yakın evine geldiğinde Jimin'i arayıp aramama konusunda kararsızdı ama çalıştığını düşünerek telefonu yerine koydu. Rahatsız edilmekten nefret eden bir arkadaşa sahipti.

Balkonda içtiği sigaradan sonra akşam komşusunun evinde yapacakları ödevi için eşyalarını hazırlamıştı. Daha sonra bir film izlemiş, albümlerini düzenlemiş ve duşa girmişti. Saat akşam sularındayken hazırlanmak üzere odasına geçti.