Kaybolan Kız

40 3 0
                                    

Eve dogru yürürken kendimi cok cesur hissediyordum. Rahattım. Calvin in evine yaklaştıgımda ona asla bu olayı söylemeyecegime dair kendime söz verdim. Evime geldigimde aldıgım sütle yanına aldgm birkac şeyi (simit vs.) açıp yedim. Doyduğumu hissettigim zaman soframı kaldırmaya cok üseniyodum ama yalnız yasadıgım icin yapmaya mecburdm. Nihayet ayaklarımı uzatabildigimde aklıma Jess gelmisti. Telefona uzanıp Jess i aradım ve uzun keyifli bir konusma gecirdik..

  Aksamları yalnızken yapabilecek bir şey bulamıyorm. O yüzden erkenden uyuyorum. Bi bakıma sabah uyandıgımda Calvin i görmek beni heyecanlandırıyor..

   Heryerim uyuşuk bir şekilde cüzdanımın icinde kalan telefonun sesine uyanmam gerçekten büyük bir şanstı. Sanırım uzandığım koltukta uyuyakalmış, geceyi bu şekilde geçirmişim. Belimi tuta tuta sarhos gibi banyoya gittim ve elime yüzüme su vurdum. Alarmım neyseki hergüne ayarlıydı ki calmış. Onu bırakın ses o kadar kısık olmasına ragmen uyanabildim normalde hemen ayılamıyorum. Demek ki bu tempoya alışıyorm ya da istek var.. Ondan otomatik uyanıyorum.

   Servis beklemeye cıkalı yaklasık 5 dakika oldu ama hala Calvin yok. Meraklanmam gerekirmiydi bilmem ama normalinde hep benden önce çıkardı. Okul uzak olmamasına rağmen servisle gitmek aptallık cunku Calvin le yurume sansımız olabilirdi. Nihayet servis geldiginde yerlesip okula varmayı bekledim. Calvin yalnız yasamıyordu, kapılarını çalmak saçmalık olurdu. Kız başıma niye vurayım ki yanlıs anlarlar. Okula vardıgımda koridorda yururken kafamı saga cevirdigimde gordugum manzara beni bozmustu. Calvin in yanındaki bir kız olamazdı. Ya da o Calvin olamazdı. Yanlış goruyor olmalıydım. Neyseki sınıf hemen yandaydı onları gözetleme sansım vardı.

Nedenini bilmedigim halde suratım sekilden sekile giriyordu ve kendimi kıskanc cadılara benzetıyordum. Sanırım haksızdım. Sonucta o özgürdü. İstedigiyle konusurdu. Son bir cesaretle cıkıyormus gibi yapıp onlara baktım Calvin bana dogru geliyordu, kızda arkaya gidiyordu. Kıza dogru baktım..baktım. İyi ki bakmısım. Kızın kayboldugunu gordum. Her bir noktamda rahatlama hissettim ve Calvin e bakıp tebessum ettim. Şaşkın degilmisim gibi yapıp kantine dogru yurumeye basladım. Oralarda saklanıp biraz oyalandıktan sonra sınıfa girdim ve yerlestim. Ders başladgnda kendimi motive ederek ögretmeni dinledim.

Bir şeyler GörüyorumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin