Bir şeyler Görüyorum

Filme ne dersin?

  Evime kendimi attıgımda biraz daha uyku cekmem lazımdı. Eger Jess e sandal olayından bahsedersem artık yanlış anlaşılırdı. Uyumak istedigimi fark ettigimde bunun onune Jess dahi gecemezdi.

   Uyandıgımda saat aksam 7ye geliyordu. Her yerim uyuşmuş. Yaklasık dort saattir uyuyorm. Bu kadar uyumayı dusunmuyordum. Demek ki yorulmusum. Gece nasıl uyuyacaktım. Telefonuma baktıgımda 23 cevapsız cagrı buldum. John annem ve Jess karısık bir seyler olmus. Nasıl uyanmamısım anlamıyorum bide sesi acık. Annemle biraz sohbet ettikten sonra rahatlamıştım merak etmis beni. Jess i de aradım. Konusmaya basladık. Sandalda Calvin le gezdigimizi soyledim. Yalan soylemeyi sevmem ama ona anlattıkca Calvin le kendimi hayal edebiliyordum. Bu beni mutlu ediyor. Konuşmamız bittiginde kendimi kurudugunu sandıgım ojemin biryere sürülüp kazınması gibi igrenc bir psikolojide hissettim. Bunun sebebi yalan soylemem degildi. Yani tam olarak degildi. Hayalimden ayrıldıgım icindi.

   Herkese geri dönmüştüm sadece John a geri dönmemistim. Dönmeyi düsünmüyordum. Hala aklım yerindeydi. Bir an kendimi boşlukta hissettim ve John u dusundum. Sadece sıkıntıdan. Sandalda gecirdigim uzun ve keyifli vakitleri.. Ama unuttugum bir sey vardı. John a konusmak istemedigimi soyleyememistim. Telefonumu cok pratik bir kararla hızla elime aldım ve calmaya basladı. Bir kac defa kafamı salladım ama yanılmıyordum. Arayan John du. Acaba karsılıklı mı dusunuyorduk? Bir anlık hevesini nasılda kıracagımı dusundum ve bir nefes alıp telefonu actım. Soylemeyi duruma gore erteleyebilirdim.

- Asley!

- Merhaba John.

- Ah Asley bana ilk defa cevap veriyorsun. Nihayet.

- Evet oyle oldu. Napıyorsun?

- Seni dusunuyordum Asley.

             .....

             .....

             .....

  Konusma devam ettikce beni sarmaya baslamıstı. Yine beni guldurmeyi basarmıstı. Telefonla konusuyor  bile olsam rahat gulemiyordum. Elimi yuzumu kapatıyordum. Cok esprili ve cesur bir cocuk. Kapatmadan once son konusmamız:

- Asley bak ne diyecegim. Yarın okul cıkısı bana gelmek ister misin? Sadece film izleriz. Sana playstation ogretebilirim! Tabi ogrenebilirsen"

- Bilmem ki ya.. Aslında ya-yar...

- Ama Asley hadi. Bana annem izin vermiyor demeyeceksin umarım. Artık buyudun...dimi?

- Tamam ama cok kalamam islerm var.

- Asley sen iste yeter ki. Soz bir film saati kadar.

- Peki John anlastık. Benim kapatmam lazım.

- Tamam.

    şeklinde olmuştu. Aslında kabul etmeyecektim ama haklıydı. Artık kendi kararlarımı kendim verebiliyordum....ama yine soylemeyi unutmustum.