Evime girdigimde kendimi hem mutsuz hemde acayip mutlu hissediyordum. Mutsuz hissetme sebebim John ve yasadıklarıydı. Hakkında yanlıs dusunmusum. Mutlu oldugum şeyse; hakkında yanlış dusundugum seyleri duzeltebilmis olmak ve John la keyifli saatler gecirmis olmaktı. Ac hissetmiyordum ama bir şeyler tıkınırken Jess le ve ailemle konustum. Maksat oyalanmaktı. Annemden baska ailem var sayılmazdı. Jess te her zamanki gibi dedikoduları patlatmıs ve bana her turden destek olmustu. Ozellikle matematik dersine..
Saat baya gec oldugunda uyuma kararı aldım. Zaten erken kalkmıs ve yorulmustum. Yatagıma uzandıgımda muzige kendimi verdim ve uykuya dalmaya calıstım.
Muzik durmustu ve ritim beynimde dönüyordu. Sanki uyku ile uyanıklık arasındaydım ve telefon sesimi duyuyordum. Aslında telefonum gercekte calıyordu ama onu ruya gibi algılıyordum. Ya da gozlerimi acmaya useniyordum. Durup tekrar caldıgı zaman uykuda oldugumu anladm ve elimi atıp telefonumu aldım. Arıyan John du. Mayışık bir halde onu dinlerken tek anlayabildigim
"Asley yardım ett!" di.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir şeyler Görüyorum
Ficción GeneralBir şeyler görüyorum, insan degiller. Bir şeyler görüyorum, beni korkutuyorlar. Bir şeyler görüyorum, hayatımı kısıtlıyorlar. Tek bildigim onlardan nefret ettigim. Bir şeyler yapacağım ve onları görmeyeceğim ya da onlar beni görmek istemeyecekler..
