Chapter 63 (LAST CHAPTER)

116 4 0
                                    

It's been a week since nagkabalikan kami ni Renzo. Halos isang taon na ko sa Pilipinas tapos isang buwan ng naririto sila Suho-oppa. Marami ng nagbago. Nakabalik na si Chanyeol-oppa. Tanggap na kami ni Oppa. Ipinakilala niya na ko sa pamilya niya at ganon din naman ako sa kanya. Alam namin na handa na naming harapin ang next level ng buhay kasama ang isa't isa. Pero ang tanong, kailan?

Hindi ko inaasahan na mangyayari na sa buhay ko ang malaking surpresa na to.

February 14 ngayon, nagpasya kami ni Renzo na umattend ng school fair kung saan kami naghighschool. Napag-usapan namin na magkikita na lang kami sa school dahil may sasaglitin lang daw muna siya. Pagdating ko sa school, ang daming estudyanteng nagtatakbuhan, naglalaro sa mga booths, kumakain at nagkwekwentuhan. Naalala ko nung highschool pa kami nila Renzo. Naalala ko yung mga kaibigan ko, naalala ko sila Anne, Marie at Celine.. Pitong taon na kaming hindi nagkikita, kamusta na kaya sila? Habang nag-iikot ako sa mga booths, biglang may humawak sa kamay ko sabay lagay ng posas. Nabigla ako sa ginawa ng mga estudyanteng to.

"Teka anong ginagawa niyo?" 

"Tara na po sa jail booth"

"Teka teka haha, nagkakamali kayo, hindi ako kasali dito.. hindi ako estudyante"

"Sa jail booth ka na lang magpaliwanag"

Dinala nila ako sa jail booth kasama ng ibang mga estudyante na nahuli din nila. So.. paano ako makakalabas dito? T_T . Tinanong ko yung mga nagbabantay sa jail booth pero hindi nila ako sinasagot, tinanong ko yung mga estudyanteng kasama ko sa loob ng jail booth.

"Miss, paano ba makakalabas dito?"

"Kailangan pong puntahan kayo ng kaibigan niyo dito para tubusin kayo"

"Ah sige salamat ^_^"

Kinuha ko yung phone ko para tawagan si Renzo para naman matubos niya na ko.

"Hello? Hello Renzo"

"Malapit na ko"

"Buti naman, ano kasi eh, nasa jail booth kasi ako.. pwede mo ba akong puntahan dito at..."

Biglang nagpatugtog yung kabilang booth ng malakas na music. Kaya nahirapan akong kausapin si Renzo.

"Renzo puntahan mo ko dito tap.."

"Hello? Hello Thalia? Hindi kita marinig!"

"Ang sabi ko punta.."

*TOOT TOOT TOOT*

na-DEADBAT ako! UGH! So paano ako makakalabas dito. T_T Habang hinihintay ko si Renzo na dumating, nakinig na lang ako sa malakas na sound system ng kabilang booth. Wala eh, no choice eh.

Just The Way You Are

by Bruno Mars

Ohhhhh ohhhhhh ohhhhhh ohhhhhhh

[Verse 1:]

Oh, her eyes, her eyes

Make the stars look like they're not shinin'

Her hair, her hair

Falls perfectly without her trying

She's so beautiful

And I tell her everyday

Yeah

I know, I know

When I compliment her she won't believe me

And it's so, it's so

Sad to think that she don't see what I see

First Love Never DiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon