DEMİRHAN

"Kalbimi dinledim."

Yeni bölüm geldi arkadaşlar. Umarım beğenirsiniz. 

(Arkadaşlar hikayemde yetişkin içerik değerlendirmesi açık biliyorsunuz. Ama ben yine de uyarımı yapmak istedim. Bazı kısımlarda +18 bölümler bulunmakta rahatsız olur iseniz okumayın veya atlayın.)

Keyifli okumalar..)

  "Şura Hanım kaçırıldığınız doğru mu?" diye tekrar soran polis memuru ile girdiğim transtan çıkıp Zeyrek'e baktım. Yüzünde acı çeker bir ifade vardı. Aklıma bu sabah gördüğüm rüya geldi. Annemin "Ona güven, onu bırakma. O senin bu hayata tutunacak dalın." diyen sesi kulağımda yankılanırken iyice delirdiğimi hissettim. Gözümün önünden burada geçirdiğim iki hafta geçerken bakışlarımı tekrar Zeyrek' çevirdim. Belki sonra bu yaptığıma pişman olacaktım ama kendimi toparlayıp, "Ha-hayır memur bey kaçırılmadım." deyince ortamda bulunan herkes şaşırmış gibiydi. Polis memuru tatmin olmamış bakışlarını üstüme dikip, "Bakın Şura Hanım eğer tehdit altındaysanız korkmayın gerekli korumalar sizin için sağlanacaktır. Tekrar soruyorum Zeyrek Demirhan tarafından kaçırıldınız mı?" diye tekrar konuşunca başımı olumsuz anlamda sallayıp, "Hayır memur bey Zeyrek Demirhan benim sevgilim. Sanırım arkadaşım benden haber alamayınca telaşlanıp size haber vermiş ama telaşlanmayın kesinlikle kaçırılmadım." derken Zeyrek'te yanıma gelip kolunu belime doladı. Sanırım verdiğim cevap rahatlamasını sağlamıştı.

"Şura ama o gece barda sen bayılınca seni arabasına taşıyıp götürüyor. O gece beni de evime onlar bırakmış olmalı. Bak bana söyleyebilirsin tatlım, kaçırıldın mı?" diye soran bu sefer Eda'ydı. Ona tebessüm edip, "Yanlış anlamışsın güzelim, zaten o geceki kavgada da Zeyrek beni, bana bulaşan birinden kurtardı. Sanırım alkolü biraz fazla kaçırdım ondan bayılmışım." deyince hiç kimse tatmin olmuşa benzemiyordu. "O gece telefonum kırıldı ve hattımı kaybettim. Eda'ya da haber veremedim bu yüzden. Bir de sevgilimle yalnız vakit geçirmek istiyordum biraz o yüzden kimseye ulaşmaya çabalamadım." polis memuru başını sallayıp, "Peki Şura Hanım yarın emniyete gelip ifadenizi verirsiniz olur mu? İyi akşamlar Zeyrek Bey rahatsız ettik kusura bakmayın." deyip Zeyrek'in elini sıkıp yanındaki memurla gitti.

Eda kızgınca ve inanmazca bana bakarken "Gel Eda anlatacağım her şeyi." deyip içeriyi gösterirken Eda ve Ozan içeri yöneldiler. Zeyrek Ozan'ı durdurup, "Seni davet ettiğimi hatırlamıyorum." deyince Ozan bozulup bana baktı ama bende ağzımı açmadım. Sonuç olarak Ozan ile hiçbir yakınlığımız yoktu ve yanımda olup olmaması beni bağlamazdı. Ozan, hiç kimseye bir şey demeden giderken Yaman da içeri girip kapıyı kapattı. Kapı kapanır kapanmaz Zeyrek beni kendine doğru çekip sarılırken bir şey yapmadan bekledim. Omuzlarımda çok büyük bir yük vardı. Önce ondan kurtulmalıydım.

Zeyrek'ten uzaklaşırken "Biz yukardayız Eda'yla biraz konuşmam gerekiyor." deyince başını sallayıp alnımı öptü. Eda'nın yanına gidip yukarı doğru götürüken "Polis kapımıza dayanıyor ama bizim haberimiz yok Yaman Bey. Lan onca adam ne işe yarıyorsunuz? Ya gerçeği anlatsaydı? O zaman kendinize ölümlerden ölüm beğenirdiniz. Şimdi git o itlere söyle işlerini adam gibi yapsınlar. Gözüme de gözükme." diye bağırınca ürkemdim değil hani. Yaman evden çıkarken birinci kattaki oturma odasına girip kapıyı kapattım. Eda sıkıca bana sarılıp, "Güzelim n'oldu sana böyle anlat bana her şeyi. İki haftadır seni arıyordum. İlk seni evde bulamayıp polise gittim ama reşit olduğun için kaçırıldığına dair kanıt olmadan bir şey yapamayız dediler. En son o akşamki bara gittik Ozan'la zar zor kamera kayıtlarını bulup polise götürdük. Şimdi sen de böyle diyorsun, Ne oluyor Allah aşkına?" deyince sadece gözlerimden akan yaşlarla cevap verebildim. Psikolojim bozulmuştu. Daha düne kadar tek amacım buradan kurtulmaktı şimdi ise ayağıma gelen fırsatı itmiştim.