XLVIII: Stolen affection

568 72 45
                                    

Maswerte talaga ako at si Rainier pa ang nakatabi ko sa seat sa airplane pabalik ng Pilipinas. Nagkwentuhan kami ng nagkwentuhan saka lang namin namalayan na nakarating na kami noong nagsitayuan na ang mga kaklase namin.


Noong lumabas kami Rainier offered his hand.

"Sara hawakan mo ang kamay ko baka mahulog ka."


I happily accepted Rainier's offer. He held my hand and accompanied me step by step down the stairs. He made sure I would be able go down safely.



Nang makababa na kami, gulat na gulat ang mga kaklase namin sa nakita nila. Layla complimented na para daw akong reyna na inaalayaan ng knight niya which is true, pero in the end naging basura lang yung nangyari because they all know Rainier's girlfriend is Luserina and they think he loves her. Well they're about to rethink what they know.


Magkasama kaming nagpunta sa waiting area ni Rainier, natanaw ko sila Stefania at Luserina doon. Naguusap sila habang hinihintay kaming dumating. Mas bagay palang maging best friend ni Luserina si Stefania nagkakaunawaan talaga silang mga taksil. Naantala ang pag-uusap nila nang mapansin nilang palapit na kami sa kanila.


Takang-taka si Stefania nang makita kaming magkasama ni Rainier samantalang si Luserina mukhang masaya sa nakikita niya. Walang kamalay-malay si Luserina na ako na ulit ang mahal ng soon to be ex boyfriend niya.


"Sara, is everything finally alright between us?" she said to me in an emotional tone as I walked in front of her.


I just ignored her. I didn't even look at her from eye to eye and face to face.

"Stefania halika na umuwi na tayo gusto ko nang magpahinga." sinabi ko kay Stefania saka naglakad papalayo.


Agad namang sumama sa akin si Stefania at lumakad na kami papalayo kila Rainier at Luserina pero lumingon ako ulit para tignan si Rainier.


Mukhang may kwinekwento si Luserina pero siya mukhang hindi nakikinig dahil he was completely staring at me. I really love what I'm seeing. Talagang akin na muli ang dapat lang sa akin.

***

This weekend, Rainier and I went on a date. He wanted me to forget all those terrible things that had happened to me the whole week. Tunay ngang siya ang lucky charm ko na nagbabalewala sa lahat ng kamalasang naranasan ko.


Nagulat ang lahat dahil after a month of having silent treatment for two weeks already everything seemed to be back to normal although there's one exemption, mas madalas ako na ang kasama ni Rainier kaysa sa sarili niyang girlfriend na si Luserina. Natutuwa talaga ako on how things turned out in favor of me.


We were strolling around the city after eating together at a restaurant when we passed by an art museum.

"Gusto mong pumunta diyan?" tanong ni Rainier sa'kin.

I nodded.


Habang tinitignan ang mga artifacts na nakadisplay tinawag ako ni Rainier. Mukhang sabik na sabik siya at hinila ako papunta sa parte kung saan nakadisplay ang isang painting.


"Sara kamukha mo o?" sinabi sa'kin ni Rainier.


"Hindi lang kamukha Rainier, ako nga 'yan!"


I really found it mysterious that a painting of me is displayed at a museum.


Tinanong ko yung curator kung kaninong painting ito.

"Tanging ang may-ari ng museum na 'to lang ang nakakaalam. Kaso wala siya dito."


"Kailan po siya babalik?"


"Hindi ko alam pero once na bumalik siya kadalasang nagpaparade kaya abangan mo nalang."


Kakalabas lang namin sa museum nang may biglang humila sa akin mula sa likod. I thought it was Luserina but it was Stefania.


"Bitiwan mo nga ako nasasaktan ako!"


"Sara anong ginagawa mo! Bakit mo kinakasama palagi si Rainier?! May girlfriend siya!"

What did she say? Bakit ko naman ititigil ang isang bagay kung saan alam kong dun ako nagiging masaya?


"Look this is my strength! I'll never let myself be defeated by that emotional Luserina in this fight of love."


"Sara what has gotten into you? What's wrong with you? You aren't what you used to be!"


"Lahat ng tao nagbabago, kaya masanay ka na."


"Sephirienne what are you doing to Sara!" Rainier angrily shouted at her. My knight never fails to protect me.


He pulled me away from Stefania.

"You don't have the right to say anything wrong about this because,"

Rainier tucked my hair behind my ears and kissed me right in front of a huge crowd that was staring at us.


I looked at Stefania who clearly was horrified on what she saw. Hanggang ngayon pa ba sinusuportahan niya yung Fontanilla na 'yon? Si Frey ang tunay na nagmamahal sa akin.


Hindi magtatagal ako na ang kikilalanin ng lahat na girlfriend ni Rainier at hindi si Luserina.


And I can't wait na isang araw na susugurin ako ni Luserina o luluhod siya at magmamakaawa para isoli ko si Rainier sa kanya which is something I'll never do.

~End of Chapter~

Love Is Greater Than Any SpellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon