Hate To Marry You (Completed)

Chapter 15 Selos

SPG Babala: Bawal muna ang 16 y.o. and below dito. Next Chapter na lang kayo magbasa.😊🐝🌻🌹

Jade's POV

Kitang kita ng dalawang mata ko kung paano niyakap ni Sherry si Zion habang nandito ako sa second floor ng bahay at nasa receiving area silang dalawa. Nagtama ang mata namin ni Zion as he looked up on me watching them. I could not bear the sight watching them together. I turned around and went inside my room. Hindi ko alam na sinundan pala ako ni Zion dito sa room ko. I am so hurt watching him and Sherry while the latter was hugging him, begging for his attention. Hindi ko matiis na may makitang kayakap ito na iba. Nakaharap ako ngayon sa bintana at puno na ng luha ang aking mga mata. Narinig ko itong nagpaalam sa akin ngunit hindi ko ito nilingon pa. Ayokong nakikita nito akong lumuluha dahil sa kanya. Dahil sa pagseselos ko na walang basehan.

Natatakot ako at hindi ko maiwasang mag isip na aagawin na naman ng iba sa akin si Zion. Ang kapal din ng mukha ng Sherry na yun na pumunta pa dito sa pamamahay ni Zion. Hinayaan kong agawin sa akin si Zion noon ni Lisa. Ngayon, hindi na ako papayag pa. Ayoko ng maranasan pa ang pagkatalo sa pag ibig sa pangalawang pagkakataon. Pero paano ko ba ipaglalaban ang relasyon ng walang pinanghahawakan? Relasyon na walang kasiguruhan dahil mayroong expiration ang aming pagsasama. We were not even friends in the first place, we never became one. Wala kaming emotional involvement sa isa't isa. Parang hindi pa man nag uumpisa ang laban ay tanggap ko na ang pagkatalo ko. Siguro kaya ako naaagawan dahil ang bilis kong sumuko.

Ewan ko ba kung anong nangyayari sa akin at sobrang selos ang nararamdaman ko. Alam kong wala akong karapatan na mag selos sa kanila at hindi naman totoo ang aming kasal. Pero hindi ko kayang itago ang aking nararamdaman ng makita kong niyayakap ito ni Sherry. Zion is so handsome at sino ba naman ang hindi mai in love dito? Lahat na yata na kay Zion na. Ang manhid ko rin naman kasi noon. Apat na taon itong nagtiyaga sa panliligaw sa akin. Kulang na lang ay ang lumuhod ito at magmakaawa. Who would have done that in this day and age? Si Zion lang ang matapang na niligawan ako sa bahay at nag tiyaga ng apat na taon sa panliligaw nito. I did tried to push him away from me, from my life. I was so young and immature back then. Lacking wisdom to analyzed things reasonably. Instead my mind was made up, I am not going to succumb to his love, I am pushing, rejecting and hurting him intentionally.

Andami ng pagkakataon na pinalagpas ko sa pagitan naming dalawa. Nag asawa na ito at nagkaanak ngunit kami pa rin sa huli. Kami nga ba? Sa papel kami ang kasal. Pero sa totoong buhay, ang napagkasunduan lang ang ugnayan naming dalawa. Hindi ko rin kasi kayang ipakita sa kanya ang nararamdaman ko. Deep inside, ayokong mawala pa ito sa buhay ko ngunit paano ko ito gagawin? Maraming pagsubok na ang dumating sa buhay namin that's pushing us to be together. Though it is a bad circumstances, pero may dahilan ang tadhana. It is destiny that brought us together in this marriage, in this place. Yun nga lang kahit na pinagtagpo kami ng tadhana kung wala din akong may ginagawa. Dahil hindi ko rin alam kong paano iparamdam kay Zion ang nararamdaman ko. I have never been to a relationship. Too inexperienced to express my feelings for him.

I was literaly drowning with my jealousy. I can't even think straight. Kinatok ako ni Aling Lucy kanina upang mag lunch ngunit tinatamad naman ako. I realized na sana bumaba na lang ako kanina pa. I am more depressed if I am inside this room. Andami ko lang na naiisip. I overthink too much. If I go out of this room, I will be ditracted from all of these negative thoughts. Wearing my strapless yellow dress that is cut above the knees, I hurriedly went dowstairs. The house is so huge, I don't even know if I know how to go back in here. I felt like I'm in a maze this time. Dumiretso na ako sa kitchen and it is late in the afternoon. I better grabbed something to eat. I found some chicken sandwich at yun na lang ang kinain ko. I was trying to see kung saan ang backyard as I could hear voices of Aling Lucy and Mang Jay. I was walking  towards the backyard on the house marbled floor with streaks of golden glitter that screams of elegance. Sobrang linis ng sahig, it is shiny as the mirror.