The Unconditional Love (JuliElmo)

Chapter 39

<Julie’s POV>

It’s been a month. At sa loob ng isang buwan na yun, nagawa kong umiwas kay Elmo. Dumadalaw ako sa site pero umaalis din ako agad. Minsan kapag naaabutan ko siya, nagtatago ako tapos inaantay ko siyang umalis bago ako magpakita sakanila. Si Henry na lang ung nakakausap ko tungkol sa mga happenings sa site kahit na sobrang boring niya kausap.

Pero mukhang di effective tong ginagawa ko, kasi aaminin ko na, minsan naiisip ko kung ano na kaya ung ginagawa ni Elmo? Nasa office kaya siya? Kumain na kaya siya? Or dumalaw din kaya siya sa site ngayon, kahapon, or nung isang araw? Araw araw un lang ung pumapasok sa isip ko. Pero nung nasa Paris naman ako hindi ko yun naiisip.

Tama! Dahil lang yun sa wala akong maisip dito. Kasi sa Paris, ang dami kong ginagawa so talagang di ko siya naiisip. E dito mukhang naggain na ko ng weight kasi wala talaga akong ginagawa, kaya normal lang na magisip ako ng mga kung ano ano kasi nga bored ako.

“Maquiiiii!!” I cry, not literally and more on whining, sabay bagsak sa couch ni Maqui sa office niya. Busy siya pero pinapasok niya pa rin ako.

“I have a meeting in 20 minutes so you only have less than 20 minutes to tell me what’s happening.” Sabi niya sabay upo sa harap ko.

Umupo ako ng maayos at humarap sakanya, “E kasi anong gagawin ko? Lagi ko siyang iniisip kahit na anong pigil ko sa sarili ko. Lagi na lang akong naccurious sa kung anong ginagawa niya kahit na hindi ko siya nakikita.”

“That’s it. Namimiss mo siya kasi nga hindi mo siya nakikita. Wait, are we talking about Elmo here?”

Hindi ako nagsalita at tinignan niya ko ng masama. Ngumiti lang ako sa kanya na parang bata na walang alam sa nangyayari sa paligid.

“Bakit mo ba kasi pinipigilan yang sarili mo kung gusto mo naman pala? Kung saan ka masaya, yun ang gawin mo.”

“But it’s Elmo. Elmo!” Emphasize ko sakanya.

She rolled her eyes, “I know him, Juls. Ang ibig sabihin ko lang naman e kahit pa criminal yan or si Satan pa yan, kung gusto mo siyang makita or makasama, then what are you waiting for? It’s about what makes you happy, Juls. Hindi ako boto diyan kay Elmo, pero kung siya naman ung nagpapasaya sayo, then go!”

“Pero ung nangyari dati, ayoko ng maulit yun.”

“Walang may gusto na maulit yun, Juls. At wala namang nakakaalam sa kung anong puwedeng mangyari sa future eh, so why don’t you just enjoy the present and let’s just see what will happen next? Pero this time, you have to be more careful and kailangan mo nga lang humanda sa mga maaaring mangyari. Yes future is important, but present is more important.”

Napangiti ako at tumayo ako agad para umupo sa tabi ni Maqui.

“You’ve changed a lot,” I said facing her, “nagmature ka na. And I like the new you.” And we hug each other.