The Unconditional Love (JuliElmo)

Chapter 18

<Julie’s POV>

She texted me. Gusto niyang makipagkita saakin. Hindi ko alam kung ano mararamdaman ko. I’m happy but nervous at the same time. Masaya dahil sa wakas, magkakaroon na kami ng oras para magusap at magkaayos. Pero nervous at the same time since hindi ko alam ang takbo ng isip ng kapatid ko. Mabait si Lo, thoughtful, and understanding. Pero depende sa situation, and I don’t think na magiging okay ang convo namin mamaya.

“Are you okay? Ba’t tulala ka?” Tanong ni Elmo sakin pagkalabas niya ng banyo. Kailangan kasi niyang pumasok ng office ngayon, first day of training niya sa company nila as a manager. Yes, itetrain na rin siya.

“Uh—O-Of course!” Tumayo ako and nilapitan ko siya to fix his necktie, “It suits you. Maganda tong napili natin kahapon sa mall.”

“Yeah. I look mature.” He uncomfortably replied.

Lumayo agad ako sakanya after kong maayos ung necktie niya, biglang bumilis tibok ng puso ko nun eh. First time kong lumapit sakanya ng ganon kalapit. I mean kahit okay na kami, hindi ko pa rin siya malapitan ng ganun kalapit, as in harap-harapan. We’ve been this close before, pero side by side since inaalalayan niya kasi buntis ako. But this close? As in ung kanina? Ugh, muntik na kong mag shortage sa oxygen. And hindi rin siya comfortable, I can see it by his expression and voice.

“So,” He breaks the silence then smiled at me, “I’ll be home early. Let’s have a celebration.”

Oo nga pala. It’s his birthday today. Excited na kong maghanda ng mga pinagaralan ko lately para lang sakanya, lalong lalo na ung cake.

I smiled back at him, “Sure. I’ll cook for our dinner.”

Tumango siya and ngumiti, alam kong okay na kami pero hindi mo pa rin maiaalis ung awkwardness saaming dalawa.

“Sige na. Go ahead. And don’t worry about me, andiyan naman si manang eh.”

Tumango siya and smiled as he walk his pace out of our unit. As soon as he leaves, nilapitan ako ni manang.

“Nako, haba ng hair ng alaga ko ah?” Asar saakin ni manang.

Ngumiti ako, ung ngiting feeling single na nililigawan ng crush, basta kinikilig ako.

“Masaya ako para sayo, Julie. Sa wakas at nalinawagan na si Elmo at iniwan na ung si ---“ Biglang tumigil si manang. Hindi ko alam kung bakit pero parang nagulat siya sa nabitawan niya.

“Iniwan na ung si ano po?” Pasuspense tong si manang.

“Iniwan ung si-singlehood niya. Alam mo naman diba.” Pilit na tumawa si manang. Ang awkward ng itsura niya, pero siguro dahil sa word na ‘singlehood’, bihira lang kasing mag English si manang kaya siguro na-awkardan siya nung nabanggit niya ung word na un.

Tumango ako and I agree. Thank you for giving me a chance, Elmo. Thank you.