The Unconditional Love (JuliElmo)

Chapter 5

<Elmo’s POV> (May POV din siya, yiee may exposure)

I didn’t mean to hurt her. But I have to. Para sakanya din naman to, ayaw kong magpakasal siya saakin dahil lang sa magkakaanak na kami. Ang marriage ay para sa mga taong nagmamahalan. It’s not an effect of any cause. Marriage is forever. Kaya nga dapat dun ka sa mahal mo magpapakasal. And I don’t love Julie, that’s why I need to do this.

I told her to abort our child. She has to. Para sa amin din yun, pero ayaw niyang ipalaglag ung bata. And never pumasok sa isip ko na panagutan siya.

Dumating tuloy sa point na kinailangan kong magsabi ng masasakit na salita sakanya. Aaminin ko na totoo ung mga sinabi ko, pero di ko sinasadyang sabihin un in a harsh way. Pero either ways, ganun pa rin ung meaning. I don’t love her.

 

Si Lauren lang ang mahal ko. Kaya nga nagmakaawa pa ko sakanya na sana wag na niyang sabihin kay Lo. Pakapalan na ng mukha, pero mahal ko talaga si Lo.

 

Nakita kong naiiyak na si Julie. Pero wala akong pinagsisihan sa mga sinabi ko. Ayokong maging plastic sakanya.

- - -

 

“Pre, ano ulit sagot dito?” Si Enzo.

“Ewan” Si Rocco.

“Anong ewan? E nasagot mo nga to kanina sa board eh!” Enzo ulit.

“Bahala ka! Pagod ako kaya tigilan mo ko” Rocco naman.

Nainis na ako sa bangayan nila kaya sumingit na ko.

“Puwede ba tumigil kayo”

Oo kaibigan ko tong mga loko na to. Wala eh, kesa maging loner ako. Tiyaga tiyaga din. Pero seriously, kaibigan ko sila.

 

“Ba’t ang init ng ulo mo? Meron ka?” Tanong ni Enzo

“Anong meron!? G*go menopause na yan!” Sagot ni Rocco at nagtawanan sila

 

Aba talagang ayaw nilang tumigil. Kinuha ko na bag ko at iniwan ko na sila sa cafeteria, mabuti na lang uwian ko na.

Wala akong ibang maisip na gawin kundi ang puntahan si Lo sa building nila kahit na in 2 hours pa dismissal niya.

 

Unfortunately nakita ko siya nung on the way ako sa building ni Lo. Ang tigas talaga ng ulo niya. It’s been 2 months and maybe 2 weeks? Akala ba niya walang nakakalahata sa tiyan niya? Lalapitan ko na sana siya pero nakita niya kong papalapit sakanya kaya umiwas siya. Wala na kong nagawa. Bahala siya. Basta ako, hindi ko kayang panagutan ung batang nasa sinapupunan niya.

-----

PS. Gusto ko lang pong sabihin na karamihan sa story na ito ay POV ni Julie. So if wala akong nilagay na kung kaninong POV. Malamang kay Julie yun. Hehehe.