Yeniyim Ben (Tamamlandı)

Sensizlik

Aras'ın anlatımından...

Elimi yüzümü yıkadım. Odama giderken Levent'in odasının kapısının açıldığını gördüm. Dalgın bir şekilde alt kata inen merdivenlere yöneldi. Ona yetişip"Bu saatte nereye?"dedim. Bana dönüp"Güllaç'ı yolcu etmeye gidiyorum."dedi. Yüz ifadesiyle söylediği arasında bir bağlantı kurunca onun Güllaç'ı özleyeceği için böyle olduğunu anladım.

"İldeniz'i kaldırayım. Bakma öyle, biz de geliyoruz."

İldeniz'i kaldırdım. Durumu anlattığımda sadece sırıtmakla yetindi. Kısa bir süre sonra Levent'in arabasıyla yola çıkmıştık. Yol boyunca hiç konuşmadık. Aramızda en keyifsiz olan Levent'ti. Bir ara bir marketin önünde durduk. Levent markete girip elinde bir poşetle çıktı.

Garaj kapısının karşısında yan yana sıralanmıştık. Evin ikinci girişi buradaydı. Evden ilk çıkan Güllaç bizi görünce şaşırdı. Arkasından gelen Ahuşen ve Dalya'da aynı tepkiyi verdi. Valizlerini de peşlerinden sürükleyerek yanımıza geldiler. İlk Güllaç konuştu:

"Siz bu kapıdan çıkacağımızı nereden tahmin ettiniz?"

İldeniz ve ben sırıtarak Levent'i işaret ettik. Ahuşen"Demek bunun için saat kaçta gideceğimizi sormuştun Levent."dedi.

"Evet."

Levent'in zorla gülümsediğini Güllaç'ın anlayıp anlamadığını bilmiyorum. Dalya kırmızı valizini İldeniz'e itip"Madem geldin, valizimi taşı!"dedi. İldeniz gülerek"Demesen de ben taşıyacaktım zaten!"dedi. Levent elindeki poşeti Güllaç'a uzatarak"İçinde en sevdiğin çikolata var. Bir yerde durunca yersiniz."dedi.

"Teşekkür ederim!"

"Rica ederim."

Demek Güllaç için markete girmişti. Levent kendini zorlayarak gülümsedi. Güllaç garaj kapısının açılması için, kapının yanındaki kırmızı düğmeye bastı. Kapı açılınca ben Ahuşen'in valizini aldım, Levent de Güllaç'ın valizini aldı. Biz bagajın önüne gidince kızlar peşimizden geldi. Güllaç arabanın kilidini açtı. Bagajı yerleştirdikten sonra Levent"Varınca bize haber verin."dedi. Ahuşen"Tamam!"dedi ama bu bana Güllaç'a yapılmış bir ima gibi geldi. Güllaç ise umursamayıp"Kendinize iyi bakın beyler. Bir ay sonra görüşürüz!"dedi.

"Görüşürüz!"

"Görüşürüz!"

"Görüşürüz!"

Vedalaşacağımız zaman Levent ve Güllaç sarıldı. Levent onun alnından öpüp yüzünü saçlarına gömdü. Kokusunu içine çekti. Kokusunu içine çektiğini ben fark etmiştim. Güllaç kısa bir süren bir şaşkınlık yaşadı ama hemen gülümseyerek bunu sakladı. Levent fısıldarcasına"Arayın dedim ama sen görüntülü ara. Seni hiçbir zarara uğramamış bir şekilde görmek istiyorum."dedi. Bir şeyden şüphelenmiş gibiydi. O sürücü koltuğuna oturunca diğer kızlar da arabaya bindi. Araba uzaklaşırken el salladık. İçimde bir boşluk vardı, Ahuşen gidince oluşmuştu bu boşluk. Keşke bu okula daha erken gelip onunla daha çok vakit geçirebilseydim. Temelli gitmemesiyle avutuyordum kendimi. Levent'in neden bu kadar üzüldüğünü çok iyi anlayabiliyordum. O daha Güllaç'a ondan hoşlandığını bile söyleyememişti. Tahminimce yaz tatiline girmeden Güllaç öğrenecekti. Yere oturup sırtımı Levent'in kapattığı garaj kapısına dayadım. Diğerleri de aynısını yaptı. Levent gözlerini kısarak"Tatilden nefret edeceğim hiç aklıma gelmezdi."dedi. Gülüp"Sevince ondan bile nefret ediyor insan. Temelli gitmediler ya, önemli olan o."dedim. İldeniz"Onun bir problemi olduğunu bilip ondan uzak kalmak daha zor inanın ki!"dedi. Levent"Güllaç sizce vedalaşırken yaptıklarımdan dolayı benden şüphelenmiş midir?"dedi. İkimiz de aynı anda"Evet"dedik.