Courting Hal (Belle Fille Series #1)

Kabanata 26

Kabanata 26

Napabuntong hininga na naman ako. This is the 3rd time already, di pa rin ako makatulog. Hindi ko alam kung kinikilig ako o kung ano.

"How's your little night escapade with Hal?"

Napaigtad ako sa biglaang pagsasalita ni Kuya sa tabi ko.

So nakita niya?? Damn! This is so embarassing!!

"What are you talking about?"inosente kong tanong,trying to escape his interrogating eyes.

He snorted, trying to stifle a laugh as he watches my reaction.

"Pa-inosente ka pa,matulog ka na nga lang" nanunuya niyang pahayag at binalot na ang sarili sa kaniyang kumot.

My lips unconsciously formed a smile.  I bit my lower lip to prevent myself from smiling more.

I shook my head to stop myself from thinking about what happened a while ago at pinilit na ang sariling matulog.

Isang hampas sa mukha ng unan ang nakapagpagising sa akin.

I grumpily opened my eyes to glare at the culprit. And very much to my expectation, it was my Kuya Rael.

Para akong tigre na inagawan ng pagkain sa paraan ng pagtingin ko kay Kuya. The nerve of him.

"Good Morning Baby Sis" he greeted, an unusual creepy smile on his lips.

My eyes went wide.

No! Don't tell me! Oh no he didn't!!

Dali-dali akong tumakbo patungo sa salamin to check my face.

I'm not mistaken, he did it! Grrrrrrrr!

"KUYAAAAAAAA!" I screamed at the top of my lungs, walang inaaksayang panahon ay hinabol ko siya sa loob ng kwarto.

Tawa siya ng tawa at lalo pang binilisan. Nang makalapit sa pinto ay agad niya itong binuksan at lumabas. Walang hinto ang kaniyang pagtakbo hanggang sa marating niya ang mga pinsan kong kumakain ng agahan.

I growled at him, while he on the other hand is teasing me with those ugly looks that he's giving me.

At nagbelat pa ang loko!

Padabog akong pumunta ng CR to clean my face. Ginawa niyang sketchpad ang mukha ko! He drew spirals on both cheeks. Nagmukha tuloy akong peppa pig!

Irita kong binura ang mga ito using wipes at naghilamos na rin ng mukha.

I took a brisk shower at lumabas na. I am wearing a high-waisted shorts, sleeveless midriff top,kimono, strapped sandals and an aviator.

With confident strides, I went my way sa table ng mga pinsan ko.

"Good morning anak, come sit! Breakfast na tayo" mommy said, at pinaupo ako sa tabi ni Gio.

I smiled at him, naupo ako sa tabi niya at matalim na tinignan si Kuya Rael.

"Kanina pa si Gio diyan, he's been waiting for an hour" ani Mommy at inilalapag ang pagkaing inihanda niya para sa akin.

Inilipat ko ang tingin ko kay Gio.

"Sorry for the wait" I smiled apologetically at him. Pinaghintay ko pa siya. Nakakahiya!

"You're worth the wait" masuyo niyang saad giving me his most charming smile.

Narinig ko ang pagtikhim ng taong nakaupo sa harapan namin. I bet it's Kuya na naman.

I'm right! Si Kuya na naman! Ang lakas talaga mantrip nito! Palihim kong sinipa ang ang binti sa ilalim ng lamesa.

He grunted in pain at tinignan ako ng masama. Inisnab ko lang siya at nagpatuloy na sa pagkain.

"Did you sleep well?" Tanong ni Gio habang inilalagay ang kaniyang braso sa likod ng aking upuan.

Uminom muna ako ng gatas bago siya sinagot.

"Yep, how about you? Mag-isa ka lang doon sa villa mo. Hindi ka ba natakot?" Pagbalik ko ng tanong sakanya.

His lips protruded, ang kaniyang malalim na biloy at sumisilay. Iniayos niya muna ang kaniyang buhok bago sumagot.

"I'm fine there, medyo nakakalungkot lang kasi mag-isa" aniya at ipinatong ang kaniyang ulo sa aking braso.

He looks so tired, nakatulog kaya to ng maayos? Is he still bothered by my rejection? Damn! Kasalanan ko pa yata. Nakaka-guilty!

Bumuntong hininga ako at pinilit na lamang ang sarili ko na ubusin ang pagkain.

Right after I finished, I excused myself para ilagay ang pinagkainan ko sa sink.

On my peripheral view, I can see Hal, on my side at dala rin ang kaniyang pinagkainan. I stop myself from smiling like crazy. Marahan kong inilapag ang pinagkainan ko at humarap na sa kay Hal na nilalapag din ang kaniya.

"Good morning" I greeted cheerily. But what I got as a response from him was just one of his icy cold look.

Kunot-noo ko siyang tinignan, I cannot help my lips from pouting. What's wrong with him.

I was bothered by it the whole time. Tahimik akong nakaupo ngayon sa harap ng dagat,ibinabaon ang aking mga paa sa buhangin. Mas madami ng tao ngayon kesa kahapon. I can even see some foreigners.

I felt a presence beside me so I had to turn around. Gio sat beside me holding out a coconut shell with a straw in it. Nagpasalamat ako at tahimik na ininom ang buko juice.

"You seem so quiet." Puna niya, looking at me, trying to solve the mystery behind my silence.

Ako rin, di maintindihan kung bakit ako nagkakaganito. I cannot fathom what I am feeling and why I was acting like this.

Bumuntong hininga na lang ako at pinikit ng mariin ang aking mga mata.

"By the way, bukas na ang alis ko. 6:00 pm" he said, now looking infront.

Tomorrow? Ang bilis naman yata. Bukas din ang uwi namin, mga bandang alas-dose after lunch. I assume na makakauwi kami mga 3 na,meaning we only have 3 hours left to catch-up?

"Sasabay na ako kay Tito, may meeting kasi siya ngayon somewhere in Bataan." Aniya, now gazing at me with sadness visible in his eyes.

Napaka-selfish ko naman yata, he went here for my birthday para maging masaya ako and yet ganito ang ipinapakita ko. We should have fun! Matagal na naman kaming hindi magkikita. I should make this day memorable and worth it.

Tumayo ako para ilapag ang coconut shell sa table namin. I gathered all my negative thoughts and emotion, jailed them inside me for a while para maging positive ang disposisyon.

Nakangiti akong humarap kay Gio, holding out my arm to him. I can see a slight glint of shock on his face pero nawala rin kalaunan.

Hinila ko siya papunta sa dalampasigan. I aggresively splashed sea water in him. His gaze turn into something dark and mischievous. Oh! I can smell trouble!!

Tatawa-tawa akong lumayo sakanya para magtago. Ang lakas pa mandin ng paghampas niya ng tubig kaya sapul na sapul ako. I rubbed my eyes na kanina pa mahapdi dahil sa tubig dagat. But that didn't stop me, sumugod na ron ako sakanya hawak ang water gun na hinablot ko mula kay Kuya Ali.

"Hey! I was using that!" Angal niya ngunit nakisali na rin sa pambabasa.

All of us now are in a game of tag, no awkward moments between me and Hal. Puro kasiyahan lang, I hope this would last forever.

-----------