Crazy Over You (BXB) ✔

Chapter 27

Napaluhod

Nagising ako sa sikat ng araw na tumatama sa akin. I groaned and I cover my face with my pillow.

I tried to sleep again but I remembered what happened yesterday. Agad akong napamulat ng mata at kinapa ang katabi ko.

Nang wala akong makapa ay inalis ko ang pagkakatakip ng unan at bumalikwas ng upo.

I felt the shallow in my heart when I didn't see Casthan inside the room.

He left.

Muli akong humiga at tumulala sa kisame. Hindi napansin ang pagbukas ng pinto dahil 'don.

Natigil lang ako sa pagkatulala ng maramdaman ko ang paghalik sa noo ko. Napakurap ako at tila nasilaw sa pagkakita kay Casthan.

Nakangiti ito sa akin at gwapong gwapo sa puting t-shirt at pyjama. He brushed my hair and kissed my cheeks.

"Good morning, babe. How was your sleep?" Malambing niyang sinabi. Ako naman ay hindi makasagot at nanatiling naka-awang ang labi. Gulat na gulat sa kanyang inaakto.

He chuckled at my reaction and sit beside me. "I'd bring you some breakfast. Do you want me to feed you?" Tanong niya kaya doon ko lang napansin ang tray na nasa side table.

Kinuha niya iyon at nilagay sa lap niya. Muli niya akong tinignan, "Hey, care to talk?"

"A-Anong nakain mo?" Yun ang unang salitang lumabas sa bibig ko. Uminit ang aking mukha sa kanyang tawa.

Tumaas ang kilay niya sa akin, "I'm courting you, remember?"

"Oh," Napatango na lang ako. Bumuntong hininga siya at itanaas ang kutsarang may pagkain na.

"Here," Hindi na ako nag-inarte pa at binuka ko ang bibig para sa kanya.

Muntik pa akong mabulunan nang muli siyang ngumiti. Anong mayroon ngayon at napapadalas ang ngiti niya?

Oh right, nanliligaw nga pala siya.

"K-Kumain ka na?" Lakas loob kong tanong. His eyes twinkled when he look at me.

Tumango siya, "Yeah, I'm sorry if I eat breakfast first and I didn't wait for you. I just want to priotize you when you wake up."

Hindi ko na napigilan ang ngiti ko, "It's alright. I love you, Casthan." I boldly said.

Natigilan siya at nakita ko ang unti-unti niyang pamumula. Umiwas siya ng tingin at pinagtuunan ng pansin ang pagkain.

It's my turn to laugh, his brows furrowed but he's still not looking at me. "Why are you so red?" I teased him.

"I'm not!" He growled pero lalo lang yata nadagdagan ang pamumula niya.

"Hm, okay." I answered and stop myself from giggling. "Did you cook these?" Tanong ko.

Matagal bago siya makasagot ngunit tumango din, hindi parin makatingin sa akin. "Y-Yeah, is it alright?" He shyly asked me.

Tumango ako. "Oo, ngayon ko lang nalaman na magaling ka palang magluto."

Mukhang nagulat siya sagot ko at napatingin sa akin. "Really? Magaling ako magluto? I thought you'll not like it. Thank you, babe."

I smiled at him, "You don't need to thank me. I'm just saying the truth. At dahil diyan, ikaw na ang magluluto ng almusal ko. Ayos lang ba 'yon para sayo?"

Ngumisi siya sa akin, "My pleasure, babe."

Umirap ako at kinuha ang tubig na nasa tray. Tapos na akong kumain at busog na busog ako.