Kapak: @MasalByk
Çukura düştüm ben..
Dört yanım zifiri karanlık..
Gökyüzü küsmüş, yıldızlar saklanmış...
Bağırmaya yardım dilenmeye hakkım yok.
Yanımda birisi var ama hali benden beter.
Ona baktığımda yüzünü göremiyorum.
Ellerinde kurumuş kan iz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ZAFER'DEN
Kasa'nın yaptıkları haddini aşmış, ölümüne susadığını ispatlamak için her zorluğu karşıma dikmişti. Sevkiyatı yapmayı planladığımız yolun bir kaç yerinde bomba patlatmış, kalan yerlerine de taşlar ve toprak yığmıştı.
Hacı Müslüm çıldırdı, Sahra vakit kaybetmeden Darcy'i aradı...
Planlarımız zor bela devam ediyordu, engelleri aşmaya sabrım kalmamıştı. O gece ya Kasa ölecekti, ya da ben ölecektim ve devamın sevkiyat iptal olacaktı. İkinci seçenek annemin dönmesine , yüzükten kurtulup Asiyemi kurtarma hayallerimin son bulması demekti. Sadece canımı verip isteklerimin yerine geleceğinden emin olsam itiraz etmez tek nefeste can vermek isterdim.
Yolu kapatıp dikkatimizi çekmesinin altında farklı düşüncelere sahip olması ihtimaline karşı evin etrafına ordu yığdım desem yeridir. Hacı Müslüm kimseye görünmeden Asiye'nin ailesinin ve benim evimin çevresini korumaya almıştı.
Ben ve Yusuf aynı arabadaydık. Emin ve Sahra arkamızda kendi araçlarındaydı. Hacı Müslüm adamlarını gizlice peşimizden yollamıştı, Sahra ve Emin onları görmemeliydi.
Yola ulaşmamız bir kaç saat sürdü. Her geçen dakika da öfkem katlandı. Kasa'nın elimden kurtulması mümkün olmayacaktı. Beni zorla eski Zafer HAKTAN yapmaya yemin etmişti sanki.
Aldığımız haberlere göre mahvettiği yolun sonuna doğru ilerliyordu. Tahminime göre Suriye sınırını aşıp bizden kurtulmayı düşünüyordu. Sınırı aşarsa bir daha onu bulamazdık, ordan işlerimize engel olması daha kolaydı. Sonuçta sınır onun çöplüğüydü. Hacı Müslüm sınırı aşmadan yakalamamız gerektiğini defalarca söyledi ve adamlarına kesin emir verdi.
Sahra ve adamlarını yolun başında nöbetçi kalmaları bahanesiyle bıraktık. İşime karışmasından nefret ediyordum. Sahra söz konusu olunca keskin sınırların konulması daha çok ehemmiyet kazanıyordu.
Hacı Müslüm ün yardımıyla bizi hazır bekleyen arazi araçlarına geçtik. Bize destek olmak için içlerini cephane ile doldurmuştu. Savaşa gidiyorduk sonuçta, döner miyiz, kim bilir?...
Yanımızda ilerleyen adamları ağzımdan çıkacak her sözü yerine getirmekle görevlendirilmişti. Yusuf arabayı kullanırken
"Yılanın başını ezer gibi bas gaza! Ömrünce olmadığı kadar hızlı ilerlemeliyiz!" dedim.
