Kapak: @MasalByk
Çukura düştüm ben..
Dört yanım zifiri karanlık..
Gökyüzü küsmüş, yıldızlar saklanmış...
Bağırmaya yardım dilenmeye hakkım yok.
Yanımda birisi var ama hali benden beter.
Ona baktığımda yüzünü göremiyorum.
Ellerinde kurumuş kan iz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Teşekkür ederek aldığım Sahra'nın hediyesini tutan ellerim saçlarını yolmak için sabırsızdı ama çaresiz zamanını bekleyeceklerdi. Zafer bir iki öksürdü, kelime boğazına oturdu tabi yutamıyordu.
"Rica ederim, Asiyem mutlu olsun bana yeter. Siz ne yaptınız? Darcy kolay ikna olmuşa benziyor" dedi. Aslını bildiğimiz yalanları dinlemek zevkli olacaktı.
Sahra "Biz de şaşırdık, sanki ikna olmaya hazırdı. Israr etmemize gerek kalmadan iş sizin dedi. Pişman oldu sanırım" dedi.
Emin "Belki de Zafer Beyden başkasının işin üstesinden gelemeyeceğini anlamıştır" dedi.
Yemek süresi kısa tutuldu, genel başlıklar konuşuldu. Emin'in arada kaçamak bakışlarında tedirginlik ve korku görüyordum.
Sahra mekandan çıkarken "Artık her şey hazır, biz zamanı geldiğinde görevimizi yerine getiririz. Darcy tırları ulaştırırsa final yaparız artık. Bize düşen beklemek, uzun sürmez" dedi. Umarım yüzünüzü sevkiyata kadar görmeyiz diyemedim. Hiç görmemek asıl dileğimdi ama...
Sevkiyata az kaldıysa neden hala Zafer'in annesini göndermemişlerdi?
Zafer onları uğurlarken Erdem yanıma geldi. "Paketi sandalyeye bırak, Zafer sabah kamera kayıtlarına bakmak için gelecek. Ben seni o boşlukta ararım" dedi kısık sesle.
Söylediğini yapıp paketi sandalyenin üzerine bıraktım ve çantamı alıp çıkış kapısına yöneldim. Testten ne çıkacağını çok merak ediyordum.
Zafer'e eve gitmek istediğimi söyledim, amalarına aldırmadan arabaya yöneldim. Bıraksam sabaha kadar Erdem ile muhabbet edecekti.
Arabaya geçtiğinde "Neden acele ettin? Erdem ile bir kahve içeriz diyordum, vakit erken"
"Evde ben sana kahve yaparım ZAFERCİĞİM!" dediğimde anladı sancımın sebebini. Yüzünü buruşturup
"Iyy... hiç hatırlatma! O neydi öyle? İğrenç!" dedi.
Neyse ki o kadının her sözü Zaferimin midesini bulandırıyordu. Kötü emellerine ulaşamayacaktı inşallah.
"Sabrımın sınırını aştı, gözümün önünde asılmaktan hiç çekinmiyor. Ben ne salak bir kadınım!" derken nasıl da ağlamaklı olmuştum.
"Yok! Bu olmadı! Sen öfkelen, bağır çağır, masumiyetin hiç inandırıcı değil. Sana da hiç yakışmadı bence" dedi ve ağzıma zor bela attığım düğümü çözdü.
"Haklısın! Onu döverlen farklı fanteziler bulup anın keyfini çıkarmak istiyorum. Seni dikizleyen gözlerine perde indireceğim, kıvrılan belini kırıp dik dik yürüme sevdasının sonunu getireceğim.... " gibi vahşet arzularımı sıralarken Zafer kahkahalar atıyordu. Ben susunca kolumu bileğimden kavrayıp ısırmasına ne demeli?...
