Kapak: @MasalByk
Çukura düştüm ben..
Dört yanım zifiri karanlık..
Gökyüzü küsmüş, yıldızlar saklanmış...
Bağırmaya yardım dilenmeye hakkım yok.
Yanımda birisi var ama hali benden beter.
Ona baktığımda yüzünü göremiyorum.
Ellerinde kurumuş kan iz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nasıl uyuduğumun farkında değildim ama huzurla dolu olduğumu biliyordum.
Gördüğüm kabusun etkisi ile nefes nefese fırladım yataktan. Zafer'i üç beş ayarı bozuk kadın arasında gönül eğlendirirken görmüştüm. Kalbim yerinden çıkacaktı mübarek, bu ne hızdı böyle... Pencereyi açıp nefes almaya çalıştım, elimi kalbime bastırıp kabustu tesellisi verdim. Tövbe Ya Rabbim tekrarları yaparken Zafer uyanmış ne olduğunu anlamaya çalışarak bana bakıyordu. Göz göze geldiğimiz anda üzerine atlayıp hesap sorma isteğim uyandı ama yapmadım. Rüyamda gördüğüm kadının 'sen de kadın mısın? Ne işine yarıyorsun ki' cümlesinde ahlaksızlık ve aşağılama o kadar zoruma gitmişti ki kulaklarımda çınlıyordu.
Zafer'e nasıl kızgın baktıysam tedirgin oldu ve yataktan kalkıp yanıma geldi.
"Ne oldu? Neden bu haldesin?" dedi. Algılarım kapanmıştı, huzurla uyudum dediğim gecenin sabahına kabusla uyanmıştım. Sorularına ne cevap vereceğimi bilemedim. Gerçekleri söylesem tepkisi ne olurdu? O kadın haklı der miydi? Ben eksiktim ama bunun sebebi sadece ben değildim. Ben razı olsam da o bana dokunmazdı. Neden bu kadar zoruma gitmişti? Ben onun kadını değildim ama rüya da olsa birinin yüzüme söylemesi kendimi aşağılık gibi hissettirmişti.
"Asiye, bir şey olmuş belli oluyor yüzünden. Bana gerçekleri anlatmazsan seni nasıl korurum?" dedi. Anlatsam, saçma bir rüyaymış diye alay ederdi belki de. Bu muydu yani seni bu hale getiren deyip üstünde durmazdı haliyle, sadece bir rüyaydı işte...
" Neyse, boşver... Senin özel hayatın sonuçta... ben karışamam ne yaşamak istediğine..." dedim, evet saçmaladım, farkındayım...
Hemen geri vites yapıp konuyu değiştirmek en akıllıca çözümdü.
"Sen ne yaptın İstanbul'da? İşler yolunda gitti mi?" derken bozuk sıfatımı düzeltmeye çalıştım.
Bakışları ile konuştuklarımdan hiç hoşnut olmadığını belli etti. Kendinden emin duruşunu dikleştirip kaşlarını yine birbirine yaklaştırdı. Önüme kadar gelip yüzüme doğru eğildi.
"Benim özel hayatım öyle mi? Sorularına cevap vermeme hakkına sahibim o zaman. Ne yaşamak istediğime karışamazsın" dedi.
Yayından hızla fırlamış ok gibi bakışları gözlerime battı. Beni bu şekilde anlayacağını hiç düşünmedim.
"Tamam Zafer Bey!" deyip atarlandım ve sabahlığımı alıp çıktım odadan.
Abimin çıktığını tahmin edip Zuhal'in yanına gittim. Yüzüm nasıl şekil almışsa yeğenimi uyutmaya çalışan Zuhal beni görünce yerinde sıçradı.
