AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR.

AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR BÖLÜM 2

Kafamı kaldırdım sese baktım. Biranda yutkundum şaşırmıştım. Uzun zaman sonra onu görmek...

"Ozan."

"Senin ne işin var burada Mardin'desin diye biliyordum."

"Bugün geldim."

"Toprak abi için mi? Barıştınız mı?"

Tekrardan gözlerim doldu

"Hayır."

"İyi gözükmüyorsun."

"Değilim."

Koluma dokundu

"Üzülme."

Berzan bana bakıyordu. Onlar hiç Ozan'la tanışamamıştı. Denk gelemediler.

"Hayatım bu Ozan Serkan Abinin kardeşi bu da eşim Berzan eşim biliyorsun zaten."

Kafa salladı Ozan.

"Memnun oldum."

Berzan'da karşılık verip bana döndü.

"Gidelim mi canım?"

Ozan atladı

"Vaktiniz varsa eğer konuşalım biraz."

"Olur." Dedim

Berzan biraz imalı baktı. Karşı cinsten bir arkadaşımla konuşuyor olmamdan pek hoşlanmamıştı ama benimde hoşlanmadığım pek çok şey var ne yazık ki. Gitmek istiyordu bense biraz daha kalmak. Hep birlikte bir cafeye gittik

"Eee güzellik Mardin maceran nasıl gidiyor."

"Güzel."

Güzel basma kalıp bir cümle güzel değildi aslında berbattı ama alışkanlık işte hayat koşuşturmasında bazen öylesine kötü, öylesine darma dağın bir halde oluyoruz ki nefes almaya dermanımız yokken soran kişiye "İyiyim." Diyoruz ya da "Her şey yolunda. Güzel." Güzel olan hiçbir şey yokken halbuki. Sanırım bazen insan hüznünü gizlemek istiyor hayat koşuşturmasında rutine binmiş cevaplarla yaşamak daha kolay sonuçta "Nasılsın?" dedniğinde "Kötü." Cevaıbını verirsen karşındakii kişiye anlatman gereken onca şey olacak ama "İyiyim." Deyip tüm bunlardan kurtuluyorduk az önce benim yaptığım gibi.

"Alıştın mı oralara sen küçüklüğünden avmlerden çıkmayan prenses Eylül şimdi Mardin'desin hala inanamıyorum bazen. Partilerde gözümüz arıyor seni."

Berzan atladı

"Mardin'in nesi var?"

"Gelenek, yapı, yaşam her açıdan Eylül'e uzak bir yer."

"Eylül orada da gayet iyi şartlarda."

"Ona hiç şüphem yok."

"Sen neler yapıyorsun Ozan?"

"Şirketin başına geçtim iş güç yani sen okulu ne yaptın bitirdin mi?"

"Evet son sınavlara girdim işte."

"Çalışıyor musun?"