AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR.

AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR BÖLÜM 9

MERHABA UP UZUN BİR BÖLÜMLE GELDİM... ÇİFT BÖLÜM SAYILIR HATTA O YÜZDEN BİR OY VERMEYİ ÇOK GÖRMEYİN :)

Abim adamların gelmiş olmasından rahatsız olmuştu. Onu rahatlatmak amacıyla.

"Abi dün ben çok sarhoştum Berzan aradı aradı acamadım sonra merak etti tabı ondan böyle bısı oldu. Bugun donecektım zaten ben."

"İki gün ıcın mı geldın Eylül o adamdan korkup gıdıyorsan korkma guzelım."

"Abişko Berzan'dan neden korkayım gelırım yıne ben. Kalacaktım aslında ama Berzan çocuk gibi idare edemedi bensiz. Şimdilik gel sonra birlikte gideriz dedi"

Yanagından kocaman öptüm. Sım sıkı sarıldım. Belki son görüşümdü canım abimi.

"Senı cok sevıyorum abimm."

"Bende senı cadı."

Odaya gerı gectım uzerımı degıstırdım. Küçük çantayı aldım çıktım. Abimle tekrar vedalastık. Arabaya bindim. Korkudan ölücem. Ellerim titriyor. Berzan kesin çok öfkeli hem de çok çok öfkeli. Bittim ben bittim. Havaalanında ayaklarım titreyerek bindim uçağa neden korkuyorum ki o kendi yediği boklara baksın önce. İki saat bana iki dakika gelmişti keşke biraz daha uzun zaman olsaydı.. Arabaya bındık konaga gidiyoruz ama ayaklarım, bedenim, ruhum geri geri gidiyor. Kapıyı açtılar ama ınemıyorum arabadan.

"Eylül hanım geldık."

Arabadan ındımm. Konağın kapısının önüne geldik. Adamlardan bırı kapıyı actı. Berzan ve Eda bahçede Berzan benı görünce gözlerınden ates cıktı adeta. Gözlerinden resmen merhaba mezarına hoş geldin karıcığım bakışı var. Ben içeri girmemiştim. Berzan:

"Eda sen çık."

"Ama."

"Çık dedim."

Öyle gür ve öfkeli bağırdı ki Eda sıçradı. Çıktı konaktan. Ben hala dışarıdayım.

"İçeri gir."

"Berzan."

"İçeri gir lan."

Korkudan kalbim yerinden çıkacaktı. İçeri girdim hemen kapıyı kapattılar ardımdan. Zalimler beni burada öldürse sesinizi çıkarmazsınız. İnsanlığınız ölmüş sizin. Vücudum soğumaya başlamıştı. Titriyordum.

"Gel buraya."

Bir şey yapmadım. Korkudan ölecektim. Bu sefer haklıydı belkide. Sınırımı aştım tamam o benı aldattı ama doğru değildi bana yakışmadı bu sekilde davranmak kendi karakterimi korumalıydım. Hem her ne olursa olsun Berzan'a göre bir aşiret geliniyim ve hiçbir zaman aşiret gelini olmayı beceremedim.

"Sana gel dedim."

Gitmedim. Hiddetle yanıma geldi. Saçımdan tuttu benı merdivenlere doğru itekledi.

"Konuşşş."

Şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım Berzan bana bu zaman kadar tek fiske vurmadı yani böyle bilerek canımı asla acıtmadı. Saçlarımı genelde okşardı asla onları çekip canımı yakmazdı.

"Berzan lütfennn."

Boğazıma yapıştı.

"Ne lütfen lan. Seni öldürüceğim Eylül."