AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR.

AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR BÖLÜM 42

Ölsem de bir Kalsam da bir 

Senin için yok hiç farkı 

Biran dizlerimin üstüne çöktüm. Kaza mı Berzan kaza mı geçirmiş? Az önce buradaydı yanımdaydı.

"Ölmüş mü?"

Ağlamaya başladım. Allah'ım hayır hayır olamaz. Ölemez değil mi?

"Eylül sakin ol."

"Canannn! Ölmedi de yalvarırım lütfen yaşıyor değil mi?."

"Ben bir arkadaşımdan duydum o hastanede çalışan durumu çok ağırmış. İzmir Medicalpark'ta Eylül ameliyata almışlar Berzan'ı

"Tamam."

Telefonu kapadım. Gidemezdim. Hayatımın anlamı olan adamdı o kocamdı ve gidemezdim İngiltere'ye. Kumsal'ımın abbasıydı o yaşam mücadelesi verirken elimi kolumu sallayarak gitmek olmazdı. Hemen toparlandım ve koşarak çıktım. Taksiye bindim. Telefonum çalıyordu abim arıyor.

"Eylül. "

"Abii."

Ağlıyordum hala. Bana kızacaktı belki de ama yapamazdım Berzan bu haldeyken gitmem mümkün değildi.

"Sakin ol kızım tamam duyduk haberi. Gitmedin mi sen?"

"Abi nasıl gideyim kızımın babası, kocam, sevdiğim adam ölmek üzere."

"Eylül Kumsal için sakin ol kızım tamam bizde geliyoruz hastaneye sain ol unutma riskli bir hamilelik geçiriyorsun sakin olman gerek."

O kadar çok ağlıyordum ki durduramadım kendimi. Geldik parayı verip indim hemen. Hastaneye girdim. Danışmaya koşarak telaşlı bir şekilde.

"Berzan... Berzan Evliyaoğlu nerede?"

Ekrana baktı birkaç snaiye sonra.

"-1 de ameliyatta şuan."

Asansöre binip hemen dediği kata gittim. Ameliyathanenin önünde başka insanlar var.

"Berzannnn! Allah'ım benim yüzümden oldu. Benim suçum ben dedim öl dedim ona umurumda değil dedim ölmesin ne olur ölmesin Allah'ım..."

Bi doktor çıktı

"Kocam... Berzan nasıl."

"Benim Berzan Beyle ilgili bilgim yok küçük bir bebek var yalnız 7 aylık."

"Öldü mü?"

Allah'ım çok küçük o daha. Ölemez Berzan kahrolur. Aralarında ki en masumu o.

"Hayır kolu ezilmiş sadece bebek koltuğunda olduğu için çok hasar almamış. Yüzünde çizikler var biraz. Küçük ezilmeler."

"Annesi?"

"Ameliyatta sürücüde ve anne de emniyet kemeri takılı değilmiş."

O sıra hemşire çıktı onun yanına koştum.

"Berzan nasıl?"

"Ameliyat devam ediyor. Durumu ağır."

Yere çötüm. Olamazzz! Allah'ım ölemez! Lütfen. Geldi yalvardı bana reddetim sonra öfkelendi her şey benim yüzümden. Ölürüm dediğinde öl o zaman Berzan dedim asla içimden geçen o değildi bırak ölmeyi başına gelecek kötü bir şeye tahammülüm yoktu benim. Kahretsin. Abimler geldi o sıra. Abime koştum.