AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR.

AŞK BİLE BİLE TUTSAKLIKTIR BÖLÜM 26

*Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum 

Bulduğumu zannettiğimde kendimden ayrı düştüm*

BERZAN

Ruh gibiydim. Yediğim, içtiğim hatta aldığım nefes bile zehir gibi geliyordu. Bebeğim ölmüştü benim şu hayatta en çok istediğim şeydi ondan bir çocuğum olması hayat bana istemediğim bir kadından bir çocuk vermişti ama. Oğlum her şeyimdi onu çok seviyordum ama Eda o sadece benim çocuğumun annesiydi onunla yaşadığım bir gecelik sevişmenin sonucunun bunlar olacağını bilseydim onu ilk gördüğüm an arkama bakmadan kaçardım. Hayatımın aşkını ondan olacak çocuğu kaybedeceğimi bilseydim asla böyle aptallıklar yapmazdım. İzmir Güzelim benim yeşil gözlü kelebeğim... Nasıl özledim seni. Suratına nefret kusup seni ağlatırken ben kahroldum aslında ben öldüm içimden bir şeyler koptu ve sen onların üzerinde tepindin. Levent Bey Eylül hamile dediğinde çılgına döndüm mutluluktan delirmek gerçek olsaydı şuan delirmiş olurdum. Başta bana nasıl söylemez diye öfkeden çıldırdım ama sonra ya aha geç öğrenseydim dedim. Cumba'da gözlerimin içine bakarak "Sana acıyorum bebek yok." Dedi öylsine soğuk kanlıydı ki ciddiydi o yalan söylese böylesine soğuk kanlı olamazdı ki. Kolundan tutup onu doktora götürdüğümde içimde bir umutla o doktora gidip üzgünüm bebek yok cümlesini duymayı kaldıramazdım o yüzden inandım ona zaten bebek olsaydı nasıl gizlerdi ki er ya da geç öğrenirdim. Bebeği benim yüzümden aldırmış. Berbat bir baba olduğumu düşünüyor. Ben berbat bir koca olmuştum evet ama asla berbat bir baba olmazdım şuanda da değildim. Uyuyan oğlumu izlerken gözümden akan yaşlara engel olamadım. Yüzüne dokundum parmağımla.

"Sende ister miydin bir kardeşin olmasını?"

Gülümsedim. Birlikte büyürlerdi Abi kardeş birlikte büyürlerdi ama o hakkı elinden aldı Eylül.

"Baran öyle çok isterdim ki oğlum sen, ben, Eylül ve kardeşinle birlikte yaşamayı."

O an kapının ucundan bir ses duyuldu.

"Ben bu hikayenin neresindeyim acaba?"

Eda gelmiş beni dinliyordu. Sen bu hikayenin hiçbir zaman bir yerinde olamadın. Olamman gerekken ben seni zorla dahil etmiş bulundum.

"Eda."

"Hayret bu kez doğru söyledin. Evet ya Eda."

"Başlama yine lütfen. Baran uyuyor sessiz ol. Gece boyunca uyumadı zaten."

"Sessiz ol Eda öyle mi? Neden oğlumla birlikte hayal kuryorsun ama annesi bu hikayenin hiçbir yerinde yok. Sahi Berzan hala başka biriyle sevgili eski karının sana döneceğini mi zannediyorsun?"

Öfkelendim Emre denilen o adamla sevgili olduğu aklıma gelince öfkem tekrar çoğaldı.

"Kes sesini."

"Kız senden kurtulmak için bebeği bile aldırmış sana olan nefretini daha nasıl göstersin istiyorsun?"

Kolundan tuttum.

"Çık odadan. Sana Baran uyuyor sessiz ol dedim."

Umursamaz bir gülümseme ile devam etti.

"O sevgilisi ile evlenip ondan çocuk yaptığında anlarsın. Şu haline bak ağlıyor musun onun için?"

İstemsizce yüzünü ellerimin arasına aldım.