Κεφάλαιο 11. (α)

260 30 21
                                    


Η Χριστίνα δεν μπορούσε να ξεχάσει με τίποτα τον καβγά με τον Φίλιππο. Το περασμένο βράδυ άργησε πολύ να γυρίσει και προτίμησε να μην κοιμηθεί καθόλου,παρά να ξαπλώσει δίπλα της. Έφυγε για την δουλειά, έχοντας ανταλλάξει μαζί του μόνο μια ψυχρή καλημέρα. Τον είχε πειράξει πολύ το τηλεφώνημά της στο Μίλτο και η αμφισβήτηση που του έδειξε.

«Καλημέρα» της είπε η Νένα,μόλις της άνοιξε την πόρτα,όμως η Χριστίνα ακόμα ταξίδευε αλλού με το μυαλό της.

«Ε...καλημέρα» απάντησε με μια καθυστέρηση. Η γυναίκα την κοίταξε με ανησυχία.

«Όλα καλά,Χριστίνα?»

«Ναι,μια χαρά» είπε ψέματα.

«Μου φαίνεσαι αρκετά κουρασμένη, σαν να μην έχεις κοιμηθεί...»

«Είχα κάτι ενοχλήσεις στο στομάχι» δικαιολογήθηκε.

«Μην κουραστείς πολύ σήμερα. Δώσε στη μαμά τα φάρμακά της και το φαγητό της. Τις δουλειές του σπιτιού θα της κάνω εγώ μόλις σχολάσω. Δεν χάθηκε και ο κόσμος»

«Δεν πειράζει, μια χαρά είμαι τώρα»

«Δεν με πείθεις. Σίγουρα δεν σου συμβαίνει κάτι?»

«Σίγουρα» είπε και αφού την χαιρέτισε μπήκε στο σπίτι, έτοιμη για μια ακόμη δύσκολη μέρα με την Ευανθία.

«ΧΡΙΣΤΙΝΑΑΑ» άκουσε τη γυναίκα να την φωνάζει από το δωμάτιό της και πήγε να την εξυπηρετήσει,παρά το γεγονός ότι για λίγο σκοτείνιασαν όλα γύρω της. Τελευταία στιγμή πρόλαβε να στηριχθεί στον τοίχο. «ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ?ΣΕ ΦΩΝΑΞΑ». Η φωνή της Ευανθίας ήταν το πρώτο πράγμα που την επανέφερε στην πραγματικότητα, αφού ανέκτησε, ευτυχώς σύντομα,τις αισθήσεις της. Προχώρησε προς την κρεβατοκάμαρα, ενώ σκεφτόταν πως αυτές οι ζαλάδες της συνέβαιναν αρκετά τελευταία. Έπρεπε να επισκεφτεί έναν γιατρό, αλλά το πρώτο της μέλημα ήταν να φτιάξει ξανά την σχέση της με το Φίλιππο.


«Πάλι θα φύγεις?» άκουσε ο Μίλτος την Ειρήνη, ενώ ετοιμαζόταν να βγει ξανά μόνος του για να πιει ένα ποτό.

«Δεν κοιμάσαι?» την ρώτησε. Ο Γιάννης και ο Αντρέας είχαν πέσει από ώρα.

«Να κοιμάμαι?Αυτό θες?»

«Πήγαινε να ξεκουραστείς» της είπε και ετοιμάστηκε να φύγει.

«Με αποφεύγεις?» συνειδητοποίησε. «Καταλαβαίνω πως όλη μέρα δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε ανοιχτά γιατί ήταν μπροστά ο Γιάννης και το παιδί, αλλά τώρα...»

ΠΙΣΩ...Donde viven las historias. Descúbrelo ahora