ΠΙΣΩ...

Κεφάλαιο 16. (β)

Το επόμενο πρωί, ο Μίλτος άνοιξε τα μάτια του και είδε τη Χριστίνα να κοιμάται δίπλα του. Πετάχτηκε όρθιος και προσπάθησε να θυμηθεί τι συνέβη. Προφανώς για άλλο ένα βράδυ είχε πιει υπερβολικά, αλλά δεν μπορούσε με τίποτα να καταλάβει πώς βρέθηκε στο ίδιο κρεβάτι με τη Χριστίνα. Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ευτυχισμένος, όμως όταν άρχισε να θυμάται τα χθεσινά γεγονότα και ειδικά το θέμα του παιδιού, ήθελε να κοπανήσει το κεφάλι του στον τοίχο. Δεν έπρεπε να αφεθεί και να γυρίσει δίπλα της. Αυτό που του έκρυψε ήταν πολύ σοβαρό και δεν θα μπορούσε να την εμπιστευτεί ξανά. Οι ενοχές του για όσα συνέβησαν με την Ειρήνη δεν υπήρχαν πια.

«Μίλτο» άκουσε τη Χριστίνα, που μόλις είχε ξυπνήσει. «Είσαι καλά?»

«Όχι, δεν είμαι» της απάντησε με ειλικρίνεια. «Πώς βρέθηκα εδώ?»

«Είχες πιει πολύ. Σε είδα κάτω και σε έφερα στο δωμάτιό μου. Δεν ήθελα να σε αφήσω μόνο σου»

«Μόνο μου με άφησες πριν λίγο καιρό» της υπενθύμισε.

«Εννοώ, σε αυτή την κατάσταση...»

«Στην κατάσταση που με είδες χθες έχω βρεθεί αρκετές φορές από τότε που χωρίσαμε. Μπορώ να τα βγάλω πέρα και μόνος μου»

«Σε παρακαλώ,μην μιλάς έτσι»

«Πες μου ότι απλώς κοιμηθήκαμε και δεν έγινε τίποτα άλλο!»

«Μόνο κοιμηθήκαμε, Μίλτο. Δεν ήσουν σε θέση να κάνεις το παραμικρό»

«Πάλι καλά» είπε ανακουφισμένος.

«Θες να ζητήσουμε κάτι να φας?»

«Έχω και εγώ δωμάτιο. Θα πάω εκεί. Ευχαριστώ για την φιλοξενία» της είπε σκληρά.

«Μίλτο, έχεις κάθε δίκιο να είσαι θυμωμένος μαζί μου...» του έλεγε, ενώ εκείνος πήγαινε να φύγει.

«Θυμωμένος? Αυτό νομίζεις ότι είμαι? Θα κρατούσες το παιδί μου μακριά μου και θα το μεγάλωνες με έναν αλήτη! Δεν με σκέφτηκες καθόλου? Τώρα να την βράσω την κατανόησή σου και τη βοήθειά σου!» φώναξε και την άφησε μόνη της.

Η Χριστίνα πρώτη φορά τον έβλεπε να της μιλάει έτσι και αυτό την έκανε να ταρακουνηθεί. «Πόσο χάλια του φέρθηκα... Κι όλα αυτά για έναν άνθρωπο που με κορόιδευε» συνειδητοποίησε. Ήξερε,όμως,πως ήταν πολύ αργά για δάκρυα. Έπρεπε να βρει τη δύναμη να ξεκινήσει από την αρχή, χωρίς την παραμικρή επαφή με κανέναν από τους δύο. Έτσι κι αλλιώς, ούτε εκείνοι φαίνονταν να θέλουν σχέσεις μαζί της.